جلسه ۵۷- باب۳ اتمام فصل۱۵ حدیث ۱۷- یوم القیامة هو یوم قیام القائم‏ - مرتبه ای از قیامت در قیام امام زمان است - بیانی کلیدی درفهم حقایق ظهور که پایان حیات شیطان و آغاز حیات توحیدی عموم انسانهاست

باسلام

🌻میلاد باسعادت کوثرِ نبی خاتم^{(صلی الله علیه و آله)} حضرت فاطمه‌ی زهراء ^{(سلام الله علیها)} برشما محبّین و شیعیانِ فاطمی نشان مبارک باد🌻

(یکشنبه ۲۰ جمادی الثانی ۱۴۳۸ق ؛ ۲۹ اسفند ۱۳۹۵)

لینک دانلود فایل صوتی جلسه ۵۷، سه شنبه ۲۴ اسفند ۱۳۹۵ _{(26.8 MB صوت با کیفیت wma -صندوق بیان)}

لینک کمکی _{(35.75 MB صوت با کیفیت mp3 - سرور ابری پرشین گیگ)}

موضوع جلسه: 

+ کتاب الشموس المضیئه، باب۳ اتمام فصل۱۵ حدیث ۱۷

+ «یوم القیامة هو یوم قیام القائم‏» : به بیانِ صریح روایت، مرتبه ای از قیامت در قیام امام زمان است. این بیانی کلیدی درفهم حقایق ظهور است. که آیاتِ قیامت، مبیّن حقایقی در دوران ظهور میشوند. 

+ اینکه در آیات میفرماید: «فَأَغْرَیْنا بَیْنَهُمُ الْعَداوَةَ وَ الْبَغْضاءَ إِلى‏ یَوْمِ الْقِیامَة»(درمورد نصاری) و «وَ أَلْقَیْنا بَیْنَهُمُ الْعَداوَةَ وَ الْبَغْضاءَ إِلى‏ یَوْمِ الْقِیامَة» (در مورد یهود) _{(مائده14و64)}، این دیگر حل میشود، که یهود و نصاری در دوران قیام امام زمان عداوت و بغضائشان ازبین میرود،و دیگر اختلافات شیطانی معنایی ندارند (چراکه «یوم القیامة هو یوم قیام القائم‏»، ظهور مرتبه ای از قیامت است، و این نزاع یهود و نصاری قبل از تحقق تامّه ی قیامتِ کبری، در دوران ظهور تمام میشود). 

+ دوران ظهور پایان حیات شیطان و آغاز حیات توحیدی عموم انسانهاست.

+ در دوران ظهور تجربه ی زندگیِ مخلَصین در دنیا، که بدون نفوذ وساوس شیطان بوده، تبدیل به یک تجربه ی عمومی میشود. این تجربه ی عظیم، برای مخلَصین هم بسادگی نبوده، بلکه کمرِ فلک خم میشد تا یک نبی یا ولیّ مخلَص محقق باشد، و چقدر ابتلاء و سختی ایجاد میشد تا یک همچنین شخصی به آن مرتبه ی عظیمِ مخلَصین برسد.

+ این ابراهیم (علیه السلام) با تمامیّتِ این ابتلائات است که به مراتب اولوالعزمی رسیده «إِذِ ابْتَلى‏ إِبْراهیمَ رَبُّهُ بِکَلِماتٍ فَأَتَمَّهُن‏» _{(بقره124)}، و این عزمِ عظیم است که جذبه الهیه ی حیات اخروی را در ضمن تعلّق به بدن در دنیا، حفظ میکند، و دیگر معصیت و هبوطی بر این قدرتِ در عزم ایمانی وارد نمیشود که او را از بهشتِ صعودی خارج کند. دیگر حبّ دنیا و تعلّقات دنیوی در ابراهیم ^{(علیه السلام)} نیست. دنیا غالب بر او نیست، بلکه او غالب بر دنیاست. در این حال است که ملکوتِ آسمان و زمین را می بیند و در آخرت دارد زندگی میکند، هرچند که بدنش در دنیاست، و مثل دیگران میخورد و میخوابد، امّا همینجا نشئه اش تغییر کرده و اخروی شده است که با ملکوتِ هستی مرتبط گشته است: «نُری إِبْراهیمَ مَلَکُوتَ السَّماواتِ وَ الْأَرْض» _{(انعام75)}، کسی که در آخرت است شمول و احاطه به دنیا دارد، و خودش مستقرّ در دنیا نیست، بلکه در موطن آخرت به حیاتِ پاکِ اخروی زنده است. 

+ برای مخلَصین دیگر مصائب دنیا از زیر پایشان میگذرد و هیچ چیز مانع آنها در برابر جذبه های الهی نیست، و سر و دست شیطان از تمامِ دامنه‌ی وجودِ مخلَصین بریده شده است: «قالَ فَبِعِزَّتِکَ لَأُغْوِیَنَّهُمْ أَجْمَعینَ إِلاَّ عِبادَکَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصین» _(ص،82و83) در این آیه بیانِ دو استثناء است، یکی نسبت به افرادِ مخلَصین (در نظام فردی)، و کی نسبت به زمانه‌ی مخلَصین در دوران ظهور (در نظام اجتماعی). این دست و سر شیطان در وسوسه هایش، در دوران ظهور، از دامنه ی وجود جمیع انسانها قطع میشود، چون انسانها در دایره ی مخلَصین قرار گرفته اند.

+ در طلب تعجیل فرج، باید هر بار دعای ما، یک قدم حرکت بسوی ظهور توحید در زندگیمان، و قطع کردن وسوسه و دست تصرّف شیطان در زندگی ما باشد. قطعاً حرکت به سوی آن جامعه آرمانی ظهور، باید در حرکت امروز ما آشکار باشد، که در نظام فردی و جمعی قدم به قدم بسوی حاکمیت مطلق الهی در زندگیمان پیش برویم.

+ در دوران ظهور، امر تشریعیِ دین در وجود انسان ها، بمانند امر تکوینیِ خلق در وجود هستی میشود، که به محض امرخدا بر «کُن» در وجود انسان آن امر دینی تحقق یافته، «فیکون» میشود، و هیچ مانع و تخلّف و اصطکاکی در برابر تحققش نیست. این با طی مراتب فنای فعلی و فنای صفتی و فنای ذاتی در انسانها ممکن میشود که اوجش در «مقامِ مخلَصین» است.

+ این نظامِ ایده آل، مطلوبِ فطرتِ تمام انسانهاست، فلذا خداوند با ارائه نمونه های تحقق آن در مخلَصین، تصویرسازی کرده است که امکان پذیر بودنش را بیابیم و بسویش حرکت کنیم.

روایت کلیدیِ مطرح شده در این جلسه (حدیث۱۷) :

جلسه ۵۶- باب۳ فصل۱۵ حدیث ۱۶- مراتب ساقط شدن اثر شیطان در نفوس انسانها بمانند عدم نفوذش در مخلَصین، با طهارت نفوس از معصیت و انانیت در ظهور و رجعت و قیامت

باسلام

لینک دانلود فایل صوتی جلسه ۵۶، سه شنبه ۱۷ اسفند ۱۳۹۵ _{(28.3 MB صوت با کیفیت wma -صندوق بیان)}

لینک کمکی _{(37.64 MB صوت با کیفیت mp3 - سرور ابری پرشین گیگ)}

موضوع جلسه: 

+ کتاب الشموس المضیئه، باب۳ فصل۱۵ حدیث ۱۶

+ مراتب ساقط شدن اثر شیطان در نفوس انسانها بمانند عدم نفوذش در مخلَصین، با طهارت نفوس از معصیت و انانیت در ظهور و رجعت و قیامت

+ لزوم ظهور دوره ای که مردم رشد کنند به مرتبه مخلَصین، تا شیطان قدرت وسوسه و نفوذ در نفوس انسانها را از دست بدهد و هیچ غیر خدا عبادت و اطاعت نشود

+ از بین رفتن قدرت وسوسه و نفوذ شیطان در نفوس انسانها، در دوران ظهور

+ از بین رفتن قدرت سلطنت شیطان بر تابعینش از اشقیاء محض، در دوران رجعت

+ از بین رفتن تمام آثار وجودیِ شیطان، با سربریده شدنِ مرگ در دوران قیامت (بصورت یک قوچ)، که دیگر نظام تصرف شیطان با ترساندن از مرگ و فنا، از بین میرود

+ در دوران رجعت محض شدن و یکسره شدنِ وجود به جایی میرسد که از مؤمن فقط فرزند مؤمن بدنیا میآید، و از کافر فقط افراد کافر بدنیا میآیند.

+ این غایتی که دارند ترسیم میکنند، نشان میدهد که امروز در نظام فردی و اجتماعی این حرکت بسوی آن غایت امکان پذیر است. اگر جهت گیری ما بسوی این غایت باشد، کم کم وسوسه شیطان بی اثر میشود (و دامنه وجودی شیطان بریده شده) و نظام عقلانیت و معنویت مردم رشد میکند، و مرتبه ای از آن شکوفاییِ نظام انسانی در امروز ما طلوع میکند. به جایی برسد که هیچ جهالت و فقر و فسادی و گناهی نباشد مگر از سوی کسانی که عناد دارند.

احادیث خوانده شده در این جلسه، مربوط به مراتب «یوم وقت معلوم» :

جلسه ۵۵- باب۳ فصل۱۵ حدیث۱۳تا ۱۵- در دورانی که ظهورات شیطان شدیدتر شده عظمت مؤمنان بالاتر است و جلوه نصرت الهی برای غلبه ی ایمان بر فتنه ها ظاهر میشود

باسلام

لینک دانلود فایل صوتی جلسه ۵۵، سه شنبه ۳ اسفند ۱۳۹۵ _{(21.9 MB صوت با کیفیت wma -صندوق بیان)}

لینک کمکی _{(29.35 MB صوت با کیفیت mp3 -سرور ابری پرشین گیگ)}

موضوع جلسه: 

+ کتاب الشموس المضیئه، باب۳ فصل۱۵ اتمام حدیث۱۳و حدیث ۱۴ و ۱۵

+ در دورانی که ظهورات شیطان شدیدتر شده عظمت مؤمنان بالاتر است و جلوه نصرت الهی برای غلبه ی ایمان بر فتنه ها ظاهر میشود

+ «وَ لَأُرَقِّیَنَّهُ فِی الْأَسْبَابِ» : در زمان ظهور «توافق اسباب» برای نظام هدایت است. شیطان دیگر در نظام اجتماعی و فردی قدرت نفوذ به قدرت ایمان مؤمنان را ندارد.

✨تمام مخلوقات ومجرّدات،جنود الهی هستندبرای غلبه توحیدبرقلوب✨

+ «وَ لَأَنْصُرَنَّهُ بِجُنْدِی» : تمام نظام عالم خلق و طبیعت، جنود الهی میشوند برای غلبه‌ی نظام هدایت، در تمام حیث های نصرت منطقی و نرم افزاری، نصرت علمی و فرهنگی، و نصرت فراگیر حاکمیتی.

+ «لَأَمُدَّنَّهُ بِمَلَائِکَتِی حَتَّى یُعْلِنَ دَعْوَتِی وَ یَجْمَعَ الْخَلْقَ عَلَى تَوْحِیدِی» : تمام نظام عالم أمر و مجرّدات، جنود الهی میشوند که علوّ مطلق توحیدِ أعظم را بر تمام ارضِ قلوبِ مؤمنین ظاهر کنند. توحید بصورت مصداقی در تمام مراتبش محقق شود.

+ مؤمنان آنقدر از شدائد عظیم و فتنه ها سرافراز عبور میکنند که توحید أعظم در وجودشان استقرار می یابد. بصیرت ایمانی چنان در وجودشان بالا رفته است که دیگر هیچ مرتبه ای از فتنه ها نمیتواند مانع و اصطکاک در برابر حرکت سریع آنها بسوی خدا شود. آنچنان محشور با خدایند که هیچ غیری آنها را به خود مشغول و غافل نمیکند.

+ «ثُمَّ لَأُدِیمَنَّ مُلْکَهُ وَ لَأُدَاوِلَنَّ الْأَیَّامَ بَیْنَ أَوْلِیَائِی إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ» : تداوم حکومت الهی تا ابد. دیگر دنیایی نمیماند که در اختیار اولیاء الهی نباشد. آن دوره رجعت است که دولت های اولیاءالله هرکدام مرتبه ای از حیات اصیل انسان را بارز میکنند، تا محل آزادی مطلق از حدود دنیا و رسیدن به ثبات حیات الهی در قیامت برای انسانها آشکار شود.

+ حدیث ۱۴ و ۱۵ :

جلسه ۵۴- باب۳ فصل۱۵ ادامه حدیث۱۳- ارض جغرفیایی هدف نهایی حکومت الهی نیست بلکه ارض قلب هاست که فتح میشود و افق ادراک هاست که با نورخدا روشن میشوند

باسلام

لینک دانلود فایل صوتی جلسه ۵۴، سه شنبه ۲۶ بهمن ۱۳۹۵ _{(23.3 MB صوت با کیفیت wma -صندوق بیان)}

لینک کمکی _{(31.04 MB صوت با کیفیت mp3 -سرور ابری پرشین گیگ)}

موضوع جلسه: 

+ کتاب الشموس المضیئه، باب۳ فصل۱۵ ادامه حدیث۱۳

+ ارض جغرفیایی هدف نهایی حکومت الهی نیست بلکه ارض قلب هاست که فتح میشود و افق ادراک هاست که با نورخدا روشن میشوند : «وَ لَأُطَهِّرَنَّ الْأَرْضَ بِآخِرِهِمْ مِنْ أَعْدَائِی، وَ لَأُمَلِّکَنَّهُ مَشَارِقَ الْأَرْضِ وَ مَغَارِبَهَا»

+ «وَ لَأُسَخِّرَنَّ لَهُ الرِّیَاحَ» : ریاحین معنوی و جذبه های باطنی در نفوس انسانها تماماً تحت تسخیر نفحاتِ الهی است برای جذب بسوی هدایت و سعادت (دیگر جذبه های شیطانی و وسوسه ها در نفوس تاثیری ندارد).

+ «وَ لَأُذَلِّلَنَّ لَهُ السَّحَابَ الصِّعَابَ» : ابرهای عظیم و سرکش در برابر امام زمان^{(علیه السلام)} ذلیل و رام میشوند.

+ «وَ لَأُرَقِّیَنَّهُ فِی الْأَسْبَابِ» : همه ی اسبابِ عالم تحت تسخیر و سلطه ی نظام هدایت قرار میگیرند، که ظهور سلطه الهی در نظام تکوین، در نظام تشریع هم ظاهر میشود.