جلسه ۷۰- علم در زمان ظهور۱۳- اینکه امام «خزائن علم الهی» و «قائم بالأمر» است تحت اسم الظاهر در لفظ آمده، ولی درکش تاکنون تحت اسم الباطن مخفی مانده و در دوران ظهور به علم شهودی درک میشود
جمعه, ۸ دی ۱۳۹۶، ۰۷:۵۷ ب.ظ
با سلام
لینک دانلود فایل صوتی جلسه ۷۰، سه شنبه ۵ دی ۱۳۹۶ (25.7 MB صوت با کیفیت wma -صندوق بیان)(سه شنبه ۷ ربیع الثانی ۱۴۳۹ق)
لینک کمکی (33.81 MB صوت با کیفیت mp3 -سرور ابری پرشین گیگ)
موضوع جلسه:
- بحث علم در زمان ظهور (جلسه سیزدهم)
🌸 اینکه امام «خزائن علم الهی» و «قائم بالأمر» است تحت اسم الظاهر در لفظ آمده، ولی درکش تاکنون تحت اسم الباطن مخفی مانده و در دوران ظهور به علم شهودی درک میشود.🌸 تمام آنچه تاکنون در لفظ امکان ظهور داشته و بیان شده، اما به حقیقت مصداقِ عینی اش ظهور نیافته و درک نشده و تحت اسم الباطن مانده، در دوران ظهور آن مصادیقِ عینیِ کمالاتِ توحیدی و امامت و نبوّت هم از تحت اسم الباطن ظهور کرده و تحت اسم الظاهر قرار گرفته و برای عموم مردم آشکار میشوند، و به علم شهودی مورد معرفت مردم قرار میگریند.
🌸 از جمله حقایقی که در نظام امامشناسی در لفظ بیان شده، اما درک حقیقتش برای مردم نشده، این است که معصومین (علیهم السلام) خزینه های علم و قدرت و اسماء الهی هستند، و خزائن علم الهی و خزینه ی عرشیِ تمامِ موجودات هستی تحت نظام ِ وجودیِ آنهاست.
🌸 عرش الهی ظهورش به حقیقتِ نظامِ وجودی معصومین (علیهم السلام) در قیامت برپاست. ایشان حامل و حاوی عرش اند. عرش که سلطه ی علمیِ الهی است و خزائن موجودات در آن مضبوط است، خزائن هستی در مقامِ عندنا نزد «خلیفة الله» است، که خداوند متعال خلیفه اش را با خویش جمع نمود و فرمود: «وَ إِنْ مِنْ شَیْءٍ إِلاَّ عِنْدَنا خَزائِنُهُ»، هیچ شیئی نیست مگر آنکه خزائنش نزد ماست؛ و امام باقر (علیه السلام) : میفرمایند: «وَ اللَّهِ إِنَّا لَخُزَّانُ اللَّهِ فِی سَمَائِهِ وَ خُزَّانُهُ فِی أَرْضِهِ لَا عَلَى ذَهَبٍ وَ لَا عَلَى فِضَّةٍ وَ إِنَّ مِنَّا لَحَمَلَةُ الْعَرْشِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ» (بصائر الدرجات، ج1 ص104 فصل دوم باب 19 حدیث 3).
🌸 شیعیانِ امام نیز به مراتب معرفت و طاعت، مراتبِ ظهور خزائنِ وجودیِ امام میشوند، که امام باقر (علیه السلام) میفرمایند: «نَحْنُ خُزَّانُ اللَّهِ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ وَ شِیعَتُنَا خُزَّانُنَا وَ لَوْلَانَا مَا عُرِفَ اللَّهُ» (بصائر الدرجات، ج1 ص105 فصل دوم باب 19 حدیث 11)، «ما خزائن الهی هستیم در دنیا و آخرت، و شیعیانِ ما خزائنِ ما هستند، و اگر ما نبودیم خداوندمتعال شناخته نمیشد».
🌸 تمام عالَم هستی در مراتب زمین و آسمان به حقایقِ علمی و باطنیِ شان، در ظرف خزائن علم الهی قرار دارند، که معصومین خزائنِ علم الهی هستند، و تمامِ اشیاء و ظهوراتِ تمام اسماء الهی، مشهود و معلوم نزد ایشان هستند. (که طلا و نقره تازه یکی از اشیاء در خلقتند، و خزینه بودنِ معصومین محدود به این گنجهای مادی نیست). امام باقر (علیه السلام) فرمودند: «وَ اللَّهِ إِنَّا لَخُزَّانُ اللَّهِ فِی سَمَائِهِ وَ أَرْضِهِ لَا عَلَى ذَهَبٍ وَ لَا عَلَى فِضَّةٍ إِلَّا عَلَى عِلْمِه» (بصائر الدرجات، ج1 ص104 فصل دوم باب 19 حدیث 2).
🌸 امام معصوم (علیه السلام) حجّت الهی بر تمامِ زمین و آسمانهاست، چون اوست که خزائن علم الهی و ترجمان وحی الهی و قائمِ به أمر وحدانیّت و فردانیّت الهی در ارض و سماء است: «نَحْنُ خُزَّانُ اللَّهِ عَلَى عِلْمِ اللَّهِ وَ نَحْنُ تَرَاجِمَةُ وَحْیِ اللَّهِ نَحْنُ الْحُجَّةُ الْبَالِغَةُ عَلَى مَنْ دُونَ السَّمَاءِ وَ فَوْقَ الْأَرْضِ» (بصائر الدرجات، ج1 ص104 فصل دوم باب 19 حدیث 6). فلذا امام زمان (علیه السلام) با حجّت بودنش بر مردمان، ایشان را به مراتب خزائن الهی میرسانند، و مردم را وصل به اصلِ وجودشان در خزائنِ عندالله مینمایند.
🌸 امام (علیه السلام) وجودش در عالَمِ خلق، وجودِ امری است، که خلائق را با تبعیت و محبتشان به او، به نشئه ی عالم امر میرساند، و متصل به خزائن اسماء الهی و حامل و حاوی آنها میگرداند. در دوران ظهور عالَم خلق بواسطه ی ظهورِ امری در کانال وجودیِ امام، تبدیل به نشئه ی عالَم أمر میگردد، و تمام مردم در این ظهورِ نوری از عالَم أمر است که در همه جا ظهورِ حضرتِ حجّت را تماشا میکنند، و از هر حُسن و کمالی که توجّه می یابند «وجهُ الله» را ظاهر میبینند که دارد تفرّد أمر الهی و توحید را در هستی نمایان میکند و در هر صحنه‌ی زیبایی آن امام است که میفرماید: «أنا القائمُ بالأمر». امام صادق (علیه السلام) میفرمایند: «إِنَّ اللَّهَ وَاحِدٌ مُتَوَحِّدٌ بِالْوَحْدَانِیَّةِ مُتَفَرِّدٌ بِأَمْرِهِ فَخَلَقَهُمْ خَلْقاً فَقَدَّرَهُمْ لِذَلِکَ الْأَمْرِ فَنَحْنُ هُمْ یَا ابْنَ أَبِی یَعْفُورٍ فَنَحْنُ حُجَجُ اللَّهِ فِی عِبَادِهِ وَ خُزَّانُهُ عَلَى عِلْمِهِ وَ الْقَائِمُونَ بِذَلِکَ [الْأَمْرِ]» (بصائر الدرجات، ج1 ص104 فصل دوم باب 19 حدیث 7).
🌸 امام (علیه السلام) حقیقتِ دین و قیامِ به آن را در «ظهورِ أمر الهی و وحدانیت و فردانیّت الهی» قائم مینمایند، و خزائنِ علم الهی را در نظام تکوین، و خزائن وحی الهی را در نظام تشریع، آشکار مینماید، و صندوقِ صفوه‌ی خزائن وحی قرآن است، و اوست که در کانالِ وجودیش معرفة الله آشکار است، و اگر نظر به نورِ متجلّی در امام نشود، خداوند متعال برای مردم شناخته نخواهد شد. امام باقر (علیه السلام) میفرمایند: «بِنَا عُبِدَ اللَّهُ وَ بِنَا عُرِفَ اللَّهُ وَ بِنَا وُحِّدَ اللَّهُ / لَوْلَانَا مَا عُرِفَ اللَّهُ » (بصائر الدرجات، ج1 ص87 و ص105، فصل دوم، باب 3 حدیث16 و باب 19 حدیث 11). و امام صادق (علیه السلام) میفرمایند: «نَحْنُ وُلَاةُ أَمْرِ اللَّهِ وَ خَزَنَةُ عِلْمِ اللَّهِ وَ عَیْبَةُ وَحْیِ اللَّه»(بصائر الدرجات، ج1 ص104 فصل دوم باب 19 حدیث 8).
🌸 چه کسانی در زمانه ی امروز، آمادگی و تحمّل درکِ شهودیِ حقیقتِ مصداقیِ این حقایق را یافته اند، و میتوانند شهوداً حضورِ امام را در تمامِ توجّهاتشان بیابند، و جز نظر به «وجهُ الله» در تمامِ وجوه و توجّهاتشان نباشد، تا در هنگامِ ظهورِ این حقیقت در ظهورِ امام زمان (علیه السلام) تحمّل این شکوفایی را در نظام معرفت و عملشان داشته باشند، و از این فروغ پرشکوه نور خدا در تمامِ ارض و سماء فرار نکنند، و دیدار و لقاء با امام را در لحظه لحظه ی زندگیشان انکار ننمایند، و قلباً بیابند که: «لِلَّهِ الْمَشْرِقُ وَ الْمَغْرِبُ فَأَیْنَما تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللَّهِ» (بقره، 115).
