پای درس استاد

سلسله مباحث اعتقادی جناب استاد حجت الاسلام و المسلمین محمدرضا عابدینی

پای درس استاد

سلسله مباحث اعتقادی جناب استاد حجت الاسلام و المسلمین محمدرضا عابدینی

بسم الله الرحمن الرحیم

بنده محمدحسین صالحی، افتخار دارم که از سال ۱۳۸۷ پای درس استاد عزیز و عظیم القدری درحوزه علمیه مقدسه قم هستم، و از همان آغاز طلبگیم از برکات علمی و معنوی ایشان بسیار استفاده برده ام.

جناب استاد حجت الاسلام والمسلمین عابدینی، که از تلامذه مراجع و آیات عظام اسلام هستند وخصوصاً ازمحضر بزرگانی مانند حضرات علامه حسن زاده آملی، آیت الله بهجت،علامه جوادی آملی، آیت الله ممدوحی، آیت الله بهاء الدینی، آیت الله محفوظی و... بهره برده اند، و از نظر فکری نیز بالأخص ممحّض در آثار و افکار علامه طباطبایی(رحمة الله علیه) میباشند.

استاد عابدینی شنبه ها در برنامه تلویزیونی سمت خدا (شبکه ۳) با صداوسیما همکاری دارند.

تاکنون درمحضر استاد عزیز دروس ذیل استفاده شده:

* از سال ۸۵ : درس شرح روایات معاد (از ابواب معاد بحار الانوار : ج۶و۷و۸) :
هفته ای یک جلسه، که کل مباحث در ۲۵بهمن۹۳ به پایان رسید.

* از سال ۹۰ : درس شرح تفسیر المیزان
یکشنبه و دوشنبه و سه شنبه (یک ساعت قبل اذان ظهر)
(آدرس فعلی: حدفاصل میدان معلم و میدان بسیج، مدرسه علمیه امام کاظم(ع)، ساختمان امام رضا(ع) همکف، مدرس۲۷ )
که فقط امکان حضور برادران می باشد.
تا ۱۱ دی ۹۷ در جلسه ۵۲۴ تا آخر تفسیر آیه ۲۵۷ سوره بقره (المیزان،ج۲ ص۳۴۷) به اتمام رسیده است، و شرح جلد دوم المیزان ادامه دارد.

* از سال ۹۱ : درس شرح روایات اصول کافی
چهارشنبه (یک ساعت قبل اذان ظهر)
(در همان مدرسه علمیه امام کاظم -علیه السلام-)
تا ۱۲ دی ۹۷ درجلسه ۲۶۷ : کتاب الحجّة کافی، باب۴۱- فی شأن «انا انزلنا»

* از سال ۹۲ : درس اسفار ( از جلد اول) :
هرروز ساعت۷ صبح (بهار س۸)، معلم، کوچه ۲۱،بعد مسجد سلماسی، دارالعلم امام حسن(علیه السلام)

* از ۲ اسفند ۹۳ : درس مهدویت (شرح روایات غیبت، ظهور و رجعت)، سه شنبه ها، ساعت۱۸:۰۰ (فصل پاییز و زمستان بعد نمازعشا)
آدرس: خیابان سمیه، کوچه ۱۱ (جنب مخابرات)، پ۱، حوزه علمیه ثامن الأئمه(ع)، با امکان حضور خواهران.

*******

از آنجا که معارف ناب مهدویت بسیار مورد نیاز جوانانی مثل بنده است، آنها را از طریق این وبلاگ برای شما منتظران امام زمان (علیه السلام) منتشر میکنیم.

امید است که مورد نظر حضرت حجّت قرار بگیرد، و گامی کوچک برای تعجیل در فرج موفور السّرور ایشان بشود.

الهی وفّقنا لما تحبّ و ترضی
و السلام علی من اتّبع الهدی

طبقه بندی موضوعی
کلمات کلیدی
آخرین مطالب
پربیننده ترین مطالب
آخرین نظرات
  • ۲۲ آبان ۹۹، ۰۸:۳۳ - محمد کمیل بادامی
    خیلی خوب
پیوندها

باسلام

🔶جلسه ۸۶

لینک دانلود فایل صوتی جلسه ۸۶، سه شنبه ۱۷ مهر ۱۳۹۷ (28.1 MB صوت با کیفیت wma -صندوق بیان)

29 محرم 1440

لینک کمکی جلسه ۸۶ (37 MB صوت با کیفیت mp3 -سرور ابری پرشین گیگ)

موضوع جلسه:

- ظهور و اربعین با نگاه منظومه ای به دین (جلسه دوم)

🌸 انواع تاثیرات جریان اربعین و تصرف قلوبش در انقلاب اسلامی منطقه ای و جهانی بسوی ظهور

🌸 ظهور و اربعین حوادثی جهانی اند که با نگاه منظومه ای به دین تاثیرات جهانی در وحدت قلوب ایجاد میکنند


  • محمد حسین صالحی شهرودی

با سلام

🔶 استاد عابدینی در سال 1394 طی 27 قسمت برنامه‌ی «مهر و قهر»، هر هفته در روزهای چهارشنبه (ساعت 2 و 45 دقیقه ظهر) در رادیو معارف به بیان نظام حب و بغض در اسلام پرداختند.

🔶 محتوای این بیانات استاد بیان ساختار ارتباطات ایمانی بوده، که از ارتباط با اهل ایمان در ولایت میان مؤمنین میرسد به ولایت امام معصومِ زمان (علیه السلام)، و از ولایت امام زمان برسد به ولایت خداوند متعال؛ که بیان این نظام معارف دینی، با استفاده از شرح و تفسیر آیات قرآن و روایات کثیر اهل البیت (علیهم السلام) در این موضوع بوده است.

🔶 ضمن تشکر از عوامل این برنامه و مسئولین رادیو معارف در ارائه آرشیو کامل صوتی آن، فایل دانلود کل ۲۷ قسمت برنامه در قالب یک فایل زیپ شده به شما اهل ایمانِ ناب الهی تقدیم میگردد.


💠 لینک دانلود یکباره کل ۲۷ قسمت برنامه رادیویی مهر و قهر - استاد عابدینی در رادیو معارف - 1394 (سرور صندوق بیان)

(147 مگابایت)

💠 لینک کمکی دانلود (سرور ابری پرشین گیگ)


برنامه رادیویی مهر و قهر - استاد عابدینی

  • محمد حسین صالحی شهرودی

باسلام

🔶جلسه ۸۵

لینک دانلود فایل صوتی جلسه ۸۵، سه شنبه ۱۰ مهر ۱۳۹۷ (24.9 MB صوت با کیفیت wma -صندوق بیان)

اولین جلسه سال تحصیلی 97-98

لینک کمکی جلسه ۸۵  (32.8 MB صوت با کیفیت mp3 -سرور ابری پرشین گیگ)

موضوع جلسه:

- نگاه منظومه ای به دین با نظر به ظهور (جلسه اول)

🌸 با نگاه منظومه ای، ظهور صرفا قطعه ای از تاریخ نیست، بلکه فصل اخیر تاریخ پیوسته توحیدی است در برپایی فرهنگ اقامه دین و برچیدن ظلم، که اربعین هم نمونه ای از اوست.

🌸 تمام مناسبت های دینی در طول تاریخ، از بعثت انبیاء و بعثت نبی خاتم و نصب ولایت امیرالمؤمنین در غدیر و قیام سیدالشهدا در عاشورا و فرهنگ زیارت اربعین و ... همه مراحل اقامه‌ی دین در تاریخِ پیوسته‌ی ظهور است.

🌸 اربعین یک فرهنگ تمدنی جدید ایجاد میکند که گسستن از یک تعلق به روابط غلط سابق، و پیوستن به یک مرتبه ای از اقامه دین است، که با حرکت جمعی و کاروانی اش، یک حرکت تمدنی جدیدی را گشوده است.

🌸 اربعین یک تمدنِ مهاجم به فرهنگ فردگرایی و رفاه گرایی منحط غربی است، که با نگاه منظومه ای به دین و حقیقت ولایت، یک حرکت کاروانی و  جمعی بسوی فرهنگ زیبای جامعه مهدوی دارد، که موجب زوال فرهنگ زشت غربی میشود. روحیه ایثارگری و محبت ایمانی و حُسن خلق و سخاوت و تحمل سختی ها و تلاش خستگی ناپذیر برای خدمت و تقدم دادن نفع دیگران بر نفع خود و هر روحیه ناب دینی در فرهنگ تمدّنی اربعین ظهور یافته و هر فرهنگ مقابل غربی اش را زمین میزند.

🌸 فرهنگ اقامه دین در اربعین و ظهور، مهمتر از خودِ اقامه دین است. چنانکه فرهنگِ عمومیِ اقامه‌ی قسط توسط خود مردم، مهمتر از خود اقامه‌ی قسط توسط یک شخص خاص است. این فرهنگسازی هدف انبیاء الهی بوده که خود مردم فرهنگ اقامه قسط را بیابند و بدنبال تحقق عدالت و اقامه قسط بروند: « لَقَدْ أَرْسَلْنا رُسُلَنا بِالْبَیِّناتِ وَ أَنْزَلْنا مَعَهُمُ الْکِتابَ وَ الْمیزانَ لِیَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ » (الحدید :  25). پس خود «اقامه ی دین» هم میوه و ثمره ی «فرهنگِ اقامه دین» است، که در جریان اربعین این «فرهنگ اقامه دین» است که دارد محقق میشود. اینکه هرکسی در این فرهنگِ جاری در اربعین وارد میشود میبیند که ناخودآگاه دارد ساخته میشود و دارای روحیه سخاوت و ایثار و محبت و ارتباطات توحیدیِ اجتماعی میگردد، که برای هر فطرت انسانی جذابیت دارد.

🌸 خضوع در مقابل محبین امام حسین (علیه السلام) انسان را به خشوع در برابر خدا، و فانی شدن در امام میرساند. از این جهت است که هر خدمتی در این حرکتِ کاروانیِ اربعین، قدمی بسوی خدا و نزدیک شدن به حجّت خداست.

🌸 روابط انسان با اعمال دینی و افراد مؤمن، هرچقدر منظومه ای دیده شود، اثرش عمیقتر و با گستره ای وسیعتر درک میشود. اینکه در روایات میفرمایند یک درهم صدقه در راه اهل البیت (علیهم السلام) -مانند هزینه کردن در اربعین- معادل هزار هزار درهم صدقه در امور خیر است، این نشان میدهد که با نگاه عمیق توحیدی و اعتقادی که در ارتباط با ولایت ایجاد میشود هر عملی ضریب بینهایت پیدا میکند و با وسعت بیکران مقام ولایت گره میخورد و اثری مضاعف از عمل خیر جدای از ولایت می یابد.

🌸 فلذا در این نگاه منظومه ای به اعمال و اخلاق و عقاید دینی، دیگر هر عمل دینی جدای از اخلاق دینی و اعتقاد دینی نیست. بلکه هر عملِ دینیِ شیعه در اربعین، با محبت و مودّت و اعتقادی که در ولایت اهل البیت (علیهم السلام) دارد ضریبِ نامتناهی بقدر وسعت مقامات اهل البیت (علیهم السلام) می یابد.

🌸 اگر اینطور شد که هر مؤمنی عملش را مرتبط به نظام دینی دید، آنگاه وسعتِ تاثیرِ عملش چند صد برابر میشود، که این نشان از ظرفیت ایجاد شده با نگاه منظومه ای به دین است. این بیان قرآن با ذکر مَثَل خوشه گندم است، که به مثال دانه گندمی که یکی از آن پس از کاشتن و رشدش تبدیل به خوشه ای هفتصد برابر میشود، هر عملِ مؤمن با نظر به ظرفیتِ نگاهِ منظومه ای و جامع به دین، اثر هر یک عملش در این نظام ۷۰۰ برابر است. خداوند متعال در آیه 261 سوره بقرة میفرماید: «مَثَلُ الَّذینَ یُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ فی‏ سَبیلِ اللَّهِ کَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنْبَتَتْ سَبْعَ سَنابِلَ فی‏ کُلِّ سُنْبُلَةٍ مِائَةُ حَبَّةٍ وَ اللَّهُ یُضاعِفُ لِمَنْ یَشاءُ وَ اللَّهُ واسِعٌ عَلیم‏» : « مَثَل [انفاق‏] آنها که اموال خویش را در راه خدا انفاق مى‏کنند، همچون دانه است که هفت خوشه برویاند و در هر خوشه یکصد دانه باشد و خدا [پاداش‏] هر که را بخواهد [و شایسته بداند]، چند برابر خواهد کرد و خداوند را بخششى گسترده است و مى ‏داند چه‏ کسى درخور بخشش است». 

🌸 بنا بر این، چه برای «انصار اربعین» در هر «میزبان و موکب دار اربعین» اجر بینهایت است در انفاق در راه اهل البیت (علیهم السلام) با خدمت به زوّار ایشان و احیاء فرهنگشان، و چه برای هر زائر مسافر و «مهاجر اربعین» اجر بینهایت است در خرج کردن در راه رسیدن به زیارتگاههای اهل البیت (علیهم السلام) و انفاق در احیاء فرهنگ زیارت و طلب رضایت ایشان.

🌸 با نگاه منظومه ای به دین، ظهور دیگر یک واقعه فقط نیست، بلکه تحقق نقشه‌ی توحید الهی است که پیوسته با آمال و اعمال و سنت های تمام ِ انبیاء و اولیاء الهی برای احیاء کردنِ «فرهنگِ اقامه‌ی دین» در «عموم مردم جهان» است، و «جریانِ جهانیِ اربعین» هم بخشی از همین نقشه‌ی الهی در تحقق بخشیدنِ هدفِ ظهور است.


  • محمد حسین صالحی شهرودی

باسلام

🔶جلسه ۸۴ 

لینک دانلود فایل صوتی جلسه ۸۴ ، سه شنبه ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۷ (30.6 MB صوت با کیفیت wma -صندوق بیان)

جلسه پایان سال تحصیلی 96-97

لینک کمکی جلسه ۸۴  (40.19 MB صوت با کیفیت mp3 -سرور ابری پرشین گیگ)

موضوع جلسه:

- قرآن و امام زمان(عج) در عصر ظهور (جلسه اول) :

🌸 رابطه قرآن و عصر ظهور- کتاب خدا امام و حجت خداست و حجت خدا کتاب خداست، و هر مرتبه ارتباط با قرآن ارتباط با امام زمان (علیه السلام) در آن رتبه است.

(ادامه این موضوع در جلسه 88 ادامه یافته است)

  • محمد حسین صالحی شهرودی

با سلام

🔶جلسه ۸۰ 

لینک دانلود فایل صوتی جلسه ۸۰ ، سه شنبه ۲۱ فروردین ۱۳۹۷ (24.4 MB صوت با کیفیت wma -صندوق بیان)


لینک کمکی جلسه ۸۰  (32.08 MB صوت با کیفیت mp3 -سرور ابری پرشین گیگ)

موضوع جلسه:

- بحث نشر رایت (جلسه اول)

🌸 اهتزاز رایت و پرچم پیامبر به هنگام خروج حضرت مهدی (علیهما السلام) که تابلوی قیام و موجب روشنگری در ظهور است.

🔻🔻🔻

🔶جلسه ۸۱ 

لینک دانلود فایل صوتی جلسه ۸۱ ، سه شنبه ۲۸ فروردین ۱۳۹۷ (26.5 MB صوت با کیفیت wma -صندوق بیان)


لینک کمکی جلسه ۸۱  (34.86 MB صوت با کیفیت mp3 -سرور ابری پرشین گیگ)

موضوع جلسه:

- بحث نشر رایت (جلسه دوم)

🌸 رایت پیامبر از جبریل در جنگ بدر برای غلبه تنزیل آمد و با امام علی در جمل برای غلبه تاویل و با امام مهدی در ظهور برای غلبه حقیقت قرآن است.

🔻🔻🔻

🔶جلسه ۸۲ 

لینک دانلود فایل صوتی جلسه ۸۲ ، سه شنبه ۴ اردیبهشت ۱۳۹۷ (26.6 MB صوت با کیفیت wma -صندوق بیان)


لینک کمکی جلسه ۸۲  (34.96 MB صوت با کیفیت mp3 -سرور ابری پرشین گیگ)

موضوع جلسه:

- بحث نشر رایت (جلسه سوم)

🌸 علایم ظهور درجنگ میان رایتهای یمانی وخراسانی و اهل قم باسفیانی ودجال و...همه سخن از اندیشه هاوجنگ عزمهاوعقبه های فکریست

🔻🔻🔻

🔶جلسه ۸۳ 

لینک دانلود فایل صوتی جلسه ۸۳ ، سه شنبه ۱۱ اردیبهشت ۱۳۹۷ (28.1 MB صوت با کیفیت wma -صندوق بیان)


لینک کمکی جلسه ۸۳  (36.92 MB صوت با کیفیت mp3 -سرور ابری پرشین گیگ)

موضوع جلسه:

- بحث نشر رایت (جلسه چهارم)

🌸 لزوم رایت شناسی در زمانه حاضر که تفکر رایتهای مقابل مقاومت شیعی را بشناسیم تا فریب فرهنگ ضدقدسی آنها درما نفوذ نکند

🔻🔻🔻


  • محمد حسین صالحی شهرودی

با سلام

لینک دانلود فایل صوتی جلسه ۷۹، سه شنبه ۲۲ اسفند ۱۳۹۶ (27 MB صوت با کیفیت wma -صندوق بیان)

(سه شنبه ۲۴ جمادی الثانی ۱۴۳۹ق)

لینک کمکی (35.75 MB صوت با کیفیت mp3 -سرور ابری پرشین گیگ)

موضوع جلسه:

- بحث اشراق ارض به نور امام (جلسه سوم)

🌸نگاه انفسی به اشراق ارض- نور الهی درون نفس مومن را روشن نموده بخاطر تبعیتش از نور امام و تمام زمین و آسمان با آن نور درونش اشراق میشوند
  • محمد حسین صالحی شهرودی

با سلام

لینک دانلود فایل صوتی جلسه ۷۸، سه شنبه ۱۵ اسفند ۱۳۹۶ (23.3 MB صوت با کیفیت wma -صندوق بیان)

(سه شنبه ۱۷ جمادی الثانی ۱۴۳۹ق)

لینک کمکی (30.65 MB صوت با کیفیت mp3 -سرور ابری پرشین گیگ)

موضوع جلسه:

- بحث اشراق ارض به نور امام (جلسه دوم)

🌸 در دوران ظهور مردم در هرحرکت وتفکر و رشدی که دارند میابند که بواسطه وجود امام است که امام مظهرکلی اسم الله است وخلایق مظاهرجزیی آن
🌸 در جلسه گذشته اجمالا بیان کردیم که اشراق ارض به نور رب به چه معنا میشود. تعبیر روایات این است که در روز قیامت یستغنی الناس از نور خورشید و ماه به این معنا که حرکت هایی که آنجا هست و سیری که آنجا هست، سیر مادی و مکانی نیست که احتیاج داشته باشد به نور مکانی. در آنجا حرکت و سیر بر اساس نظامی است که نور هدایت انسان، انسان را میبرد. سلوک عرضی نیست. سلوک طولی است. سلوک در طول و در درون احتیاج به نور خورشید ندارد. در آنجا خورشید به کار نمی آید چون سلوک عرضی نیست. اگر خروشیدی هم باشد قائم به نفس انسان است. این یک بیان است. بیان دیگر این است که در آن روزی که روز قیامت است، میخواهیم بگوییم مرتبه ای از آن در ظهور محقق میشود. مرتبه ای از آن هم امروز وقتی فرج شخصی محقق میشود میتواند محقق باشد.
🌸 نکته دیگری که در «اشرقت الارض بنور ربکم» هست این است که «چو سلطان عزّت عَلَم بر کشد  /  جهان سر به جیب عدم در کشد»، وقتی مالکیت و ملوکیت حق عزتش سر بر می کشد، هر آنچه که از هستی است سر به جیب عدم در کشد. در آنجا همه چیز بی واسطه منسوب به حق دیده میشود. یعنی اگر امروز حجاب اسباب باعث میشود نور را از خورشید ببیند، باران را از ابر میبیند، سیرابی را از آب میبیند، در آن روز در ادراکها حجاب وسائط برچیده میشود. به این معنا که می یابد واسطه ها حاجب نیستند. بلکه وسائط اثر ضد نشان میدهند که سبب قاهر بر آنها را ببینیم. اذ الشمس کورت. خورشید مکور و تیره میشود. خورشید که خودش روشن است و روشن میکند، تکویر و مکدر میشود. اذا البحار فجرت. همه آنچه اثر داشت اثر ضدش را آشکار میکند تا معلوم بشود که این اثر مربوط به این نبوده است. اگر آب بسوزاند، اذ البحار سجرت. بحار بسوزاند و خورشید تیره باشد، معلوم میشود که نور ذاتی اش نبوده است. این هم یک نکته دیگر است که اشرقت الارض بنور ربها. یعنی خدا در همه جا آشکار است. نور خداست که آشکار است و حجاب در کار نیست. این هم یک نکته است که در قیامت محقق میشود. در روز ظهور این مسئله میخواهد مرتبه ایش آشکار بشود.
  • محمد حسین صالحی شهرودی

با سلام

لینک دانلود فایل صوتی جلسه ۷۷، سه شنبه ۸ اسفند ۱۳۹۶ (31 MB صوت با کیفیت wma -صندوق بیان)

(سه شنبه ۱۰ جمادی الثانی ۱۴۳۹ق)

لینک کمکی (42.75 MB صوت با کیفیت mp3 -سرور ابری پرشین گیگ)

موضوع جلسه:

- بحث اشراق ارض به نور امام (جلسه اول)

🌸 اشراق ارض به نور امام در دوران ظهور، که تمام عالم ارض و موجودات و انسان همه به نور الهی در امام روشن میشوند و شهود نور حجت خدا در آسمان و زمین را همه می یابند
  • محمد حسین صالحی شهرودی

با سلام

لینک دانلود فایل صوتی جلسه ۷۶، سه شنبه ۲۴ بهمن ۱۳۹۶ (28.6 MB صوت با کیفیت wma -صندوق بیان)

(سه شنبه ۲۶ جمادی الاول ۱۴۳۹ق)

لینک کمکی (37.64 MB صوت با کیفیت mp3 -سرور ابری پرشین گیگ)

موضوع جلسه:

- بحث دولتِ مهدوی (جلسه چهارم)

🌸 آخرین دولت تجلی دولت تمام اسمای الهی در ظاهر و باطن و جمال و جلال الهی با نهایت ختم اسرارشان است به نور اسم جامع در حضرت قائم (علیه السلام)
  • محمد حسین صالحی شهرودی

با سلام

لینک دانلود فایل صوتی جلسه ۷۵، سه شنبه ۱۷ بهمن ۱۳۹۶ (24.7 MB صوت با کیفیت wma -صندوق بیان)

(سه شنبه ۱۹ جمادی الاول ۱۴۳۹ق)

لینک کمکی (32.61 MB صوت با کیفیت mp3 -سرور ابری پرشین گیگ)

موضوع جلسه:

- بحث دولتِ مهدوی (جلسه سوم)

🌸 آخرین دولت از آخرین مراتب کمال و عمیق ترین لایه های بیکران باطن انسان سیطره‌ی صالحین را در تمام مراتب سرّی وجود انسان حاکم میکند که غلبه ای نامتناهی (در دولت مهدوی) در برابر قدرتهای متناهیِ دنیایی (در دولتهای بشری) است.
🌸 در استقرار دولت مهدوی، مبارزه و جنگ با دولت های باطل «جنگ نامتقارن» است که قدرت و قوّت دولت مهدوی همان نقاط ضعف دولتهای باطل است. به بیان آیت الله الهی طباطبایی (برادر علامه طباطبایی) در آن روز آنگونه نیست که آنها بمباران کنند و ما هم بمباران کنیم که در نتیجه اش جهان تماماً خاک و خون شود، بلکه دولت مهدوی با قدرتِ فکری و غلبه ای که در نفوذ بر قلب ها و مدیریت اندیشه ها دارد چنان اندیشه های حق طلب را جذب میکند که اصلاً جلوی جنگ ها گرفته میشود. البته قدرت نظامی و غلبه ی سخت افزاری هم سرجایش هست منتها بعد از غلبه ی فکری و جذب قلب ها و اندیشه ها خواهد بود، که فقط آن عده قلیل معاندین در برابر غلبه ی نظامی سرکوب میشوند.
🌸 هنر حضرت حجّت (ارواحنا فداه) در تصرّف دلها و نفوذ و حرکت در اندیشه هاست، که قبل از غلبه ی نظامی، این دولتِ آخرین بودنشان را با حاکمیت بر اندیشه ها و حکومت بر قلب ها محقق میکنند، که وجه قدرت را در نظام های باطل رسوا میکند و زیر سوال میبرد و قدرت حقیقی را در اندیشه و عمل نظام توحیدی می نمایاند.
🌸 قدرت عقول مردم چنان بالا می آید که فضل و برتری و علوّ اندیشه ی دولت مهدوی را می یابند، مانند سحره ی فرعون که وقتی علوّ و عظمت ملکوتی موسی را یافتند چون عقولشان از رشد بیشتری در فهم حقیقت برخوردار بود، آمادگی بیشتری در پذیرش گفتمان فطریِ الهی را یافتند و اولین ایمان آورندگان به موسی گشتند. فلذا در زمان ظهور هم عالمان و اندیشمندان اولین مؤمنانند که این جذبه ی اندیشه ها و قدرتِ علمیِ ملکوتیِ امام زمان (علیه السلام) را می یابند و اقرار به فضل و برتری آن میکنند و ایمان می آورند.
🌸 درحقیقت، در ظهور حضرت، غلبه از مرتبه ی احدیت نشأت میگیرد که آخرین مراتب قرب انسان در سیر الی الله است. یک وقت هست که غلبه و دولت از مرتبه اسمی از اسماء الهی است، گاهی اسم جامع است که واحدیت است، و گاهی از مرتبه احدیت این غلبه نشات میگیرد و اندکاک تمام اسماء و اعیان در حضور حق است. اگر از مرتبه اسمی از اسماء باشد یک ظهوری دارد. از مرتبه واحدیت یک ظهوری دارد که ظهور اسمائی در همه اسماء است، و اگر غلبه از مرتبه احدیت باشد، ظهورش میشود حاکمیت توحید مطلق.
🌸 استقرار دولت مهدوی، به حاکمیت توحید مطلق احدیت، «لایتناهی بماهی لایتناهی» است. وقتی این کمال «توحید احدیت» در انسان فعلیت می یابد تمام عالم هستی تابع انسان ظهور توحیدیشان آشکار میشود.
🌸 اینکه در روایات میفرماید:  «یَرْضَى عَنْهُ سَاکِنُ السَّمَاءِ وَ سَاکِنُ الْأَرْض‏»، رضایت تمام مراتب هستی از حضرت بهمین جهت است که مراتب باطنی(سماوی) و ظاهری(ارضی) به ظهور کمال نامتناهی در انسان شعف و شکوفایی می یابند. رضایت ساکن سماء یعنی مراتب مجرّدات، و ارض یعنی همه عالم وجود. وقتی انسان با تمام مراتبش به طریق کمال میرسد، به هدایتش میرسد، آنگاه هم مجرّدات ساکن سماء راضی میشوند، و هم تمام موجودات عالَم ارض تابع کمال یافتنِ انسان راضی میشوند.
باید انسان در همه مراتبش فعلیت پیدا کرده باشد تا اینها راضی بشوند. لذا توحید در سرتاسر هستی به تبع سرتاسر وجود انسان محقق میشود. محقق شدن در سراسر هستی به معنای ظهور توحید است. توحید هست، مردم میبینند. همه آسمان و زمین مگر تسلیم نیستند؟ توحید حاکم نیست؟ اما پنهان است. ما غافلیم. وقتی انسان درش این حقیقت فعلیت پیدا میکند توحیدی بودن هستی برای همه ظاهر میشود.
  • محمد حسین صالحی شهرودی

با سلام

لینک دانلود فایل صوتی جلسه ۷۴، سه شنبه ۱۰ بهمن ۱۳۹۶ (30.1 MB صوت با کیفیت wma -صندوق بیان)

(سه شنبه ۱۲ جمادی الاول ۱۴۳۹ق)

لینک کمکی (41.53 MB صوت با کیفیت mp3 -سرور ابری پرشین گیگ)

موضوع جلسه:

- بحث دولتِ مهدوی (جلسه دوم)

🌸 آخرین دولت محبت قلبها را به آخرین مراتب محبت خالص برای خدا میکند ، ولذا خدا وصفشان کرده که آنها قومی هستند که «یحبهم ویحبونه» (هم خدا عاشق آنهاست و هم آنها عاشق خدا) بخاطر خلوص حب فی الله در ارتباطات انسانی میان آنها
🌸 در زمان ظهور دیگر زندگی و حاکمیت کفرآمیز هیچ زیور و زینتی ندارد که میل مؤمنین به آنسو برود، و موجب تمایل به کفر و میل به دوستی با کافرین و ذلیل شمردن اهل ایمان شود که این تمایل علامت کفر عملی و ارتداد عملی است. در دوران ظهور مصداق آیه 54 سوره مائده محقق میشود که  قومِ مؤمن کاملی می آیند که هیچ تمایل و ولاء و دوستی با اهل کفر ندارند ولذا هیچ ارتداد عملی و فکری در آنها هرگز راه نمی یابد ، و آنها قومی اند که هم خدا به آنها محبت خاص دارد، و هم آنها به محبت خالص خدا را دوست دارند : «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا مَنْ یَرْتَدَّ مِنْکُمْ عَنْ دینِهِ فَسَوْفَ یَأْتِی اللَّهُ بِقَوْمٍ یُحِبُّهُمْ وَ یُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنینَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْکافِرینَ یُجاهِدُونَ فی‏ سَبیلِ اللَّهِ وَ لا یَخافُونَ لَوْمَةَ لائِمٍ ذلِکَ فَضْلُ اللَّهِ یُؤْتیهِ مَنْ یَشاءُ وَ اللَّهُ واسِعٌ عَلیم‏» (المائده، 54).
  • محمد حسین صالحی شهرودی

با سلام

لینک دانلود فایل صوتی جلسه ۷۳، سه شنبه ۲۶ دی ۱۳۹۶ (27 MB صوت با کیفیت wma -صندوق بیان)

(سه شنبه ۲۸ ربیع الثانی ۱۴۳۹ق)

لینک کمکی (35.88 MB صوت با کیفیت mp3 -سرور ابری پرشین گیگ)

موضوع جلسه:

- بحث دولتِ مهدوی (جلسه اول)

🌸 آخرین دولت «دولتِ مهدوی» است، که با ظهور امام زمان (علیه السلام) و استقرارِ حاکمیت الهی توسط ایشان آغاز میشود. آخرین دولت بودنِ «دولتِ مهدوی» نشان از احاطه و هیمنه علمی و سیطره وغلبه‌ی فکری در «دولتِ آل محمّد (علیهم السلام)» است.
🌸 تمام مکاتب فکریِ بشری، قبل از ظهور به مُلک و حاکمیت میرسند و فکرشان را پیاده میکنند، تا نقص و ناتوانیشان در مقامِ عمل آشکار و رسوا شود، و دیگر ادّعا و عذری ندارند، که در مقابل «شکوفاییِ دولتِ مهدوی» حرفی برای گفتن بیابند و مثلاً بگویند: «إِنَّا لَوْ وُلِّینَا لَعَدَلْنَا» (ما هم اگر به حاکمیت میرسیدیم همینطور میتوانستیم عدالت بورزیم و تمامِ ابعادِ کمالِ بشر را به شکوفایی برسانیم!).
🌸 همه ی نتایج مکاتب فکری در مصداق و بالعیان مشهود و مورد دیدن و ارزیابی عینی قرار میگیرد، هم اوج بلندی و شکوفاییِ دولتِ مهدوی، که نماد و ظهورِ آن فکرِ توحیدی است، و هم نقص و ناتوانیِ مکاتب فکریِ بشری در حکمرانی، که نتایجشان صرفاً با استدلال و مفاهیم بیان نمیشود، بلکه در حیطه‌ی عمل و شکوفاییِ مصداقی و تحققِ نتایجِ افکار و آثارِ حاکمیت ها و دولتها آشکار میشود.
🌸 اینگونه دیگر اندیشه ای نمی ماند که بتواند در مقابل «دولتِ حقّه‌ی مهدوی» قد عَلَم کند و هیچ اهل اندیشه و مکتب فکری نمیتواند ادعای اصلاح و عدالت ورزی کند و به دروغ خودش را فریبا و زیبا جلوه دهد تا مردم احساس کنند که غیرِ دولتِ مهدوی هم دیگرانی هستند که «حرفِ جدید» داشته باشند و میل به آنها پیدا کنند. بلکه «آخرین و برترین حرف و فکر و عمل در دولت و حکمرانی» بالعیان معلوم میشود که تنها در «دولتِ مهدوی» بحق برپا گشته است، و بطلانِ تمامِ مدّعیانِ دیگر و نقص و ناتوانیِ تفکرّاتشان آشکار میشود. دیگر هیچ رقیبی برای عرض اندام در برابر «دولتِ حق» باقی نمیماند و هیچ عذری برای رویگردانی از «دولتِ حق» وجود ندارد: «فَماذا بَعْدَ الْحَقِّ إِلاَّ الضَّلالُ فَأَنَّى تُصْرَفُون‏» (یونس،32).
  • محمد حسین صالحی شهرودی

با سلام

لینک دانلود فایل صوتی جلسه ۷۲، سه شنبه ۱۹ دی ۱۳۹۶ (24 MB صوت با کیفیت wma -صندوق بیان)

(سه شنبه ۲۱ ربیع الثانی ۱۴۳۹ق)

لینک کمکی (31.57 MB صوت با کیفیت mp3 -سرور ابری پرشین گیگ)

موضوع جلسه:

- بحث علم در زمان ظهور (جلسه پانزدهم)

🌸 برهان محبت به جمال و کمال مطلق
🌸 با توجه و معرفت به مظهر تام صفات کمال و جمال الهی در مقام امام است که انسان حب ذاتش منقلب به حب الله میشود
🌸 محبت به جمال و کمال تعلّق میگیرد. هر قدر که کمال و جمال به مراتب تشکیکی اش در فردی بیشتر باشد، و ما معرفت به آن کمالات در آن فرد بیابیم، به میزانِ ظهورِ کمالاتش به وی محبت می یابیم و حرکتِ حبی و شوقی بسوی کمالاتِ او پیدا میکنیم.
🌸 این حالتِ کمال طلبی و جمال طلبی که در انسان بخاطر «حبِّ ذاتش» وجود دارد و حرکتِ مشتاقانه دارد تا آن جمال و کمال را در خودش بیابد، وقتی این محبّتِ ذاتی به «کمال مطلق» و «جمال مطلق» (در خداوندمتعال و ظهورِ تامّه اش در حجّت خدا) تعلّق می یابد، این حرکتِ حبّی که از «حبّ ذات» بوده بتدریج منقلب به «حُبُّ الله» می شود.
🌸 انسان در این حرکتِ حبّی به فنا میرسد و ذاتِ خودش را هم متعلّق به الله می بیند. ذاتش را «عینِ ربط» به آن حقیقتِ «عینِ کمال» و «عینِ جمال» می یابد. خودش را قبل از اینکه مربوط به خودش بداند، مربوط به او می یابد. می بیند که ذاتش اول مالِ اوست، و تمامِ کمالاتِ متجلّی در وی هم اولاً و آخراً و ظاهراً و باطناً کمالاتِ خداست، و عبد در تمامِ ارکانِ وجودش «عینِ وابستگی و بندگی» به اوست.
🌸 وقتی انسانها «ظهورِ جامعِ کمالاتِ الهی» را با مراتب علم و معرفت و شهود از «ظهورِ نورِ الهی» در «مقامِ امام» می یابند، و مصداقِ کمالاتِ الهی را در تحقق «خُلقِ قرآنی» و «جلواتِ اسماءُ اللهی» و ظهورِ «رحمت و علم و قدرتِ الهی» در امام معصوم (علیه السلام) تماشا میکنند، می بینند که وی تجلّیِ اعظم و ظهورِ اتمّ در کمالات است، و شدّتِ عشق و محبّت به وی می یابند. امامی که همه ی صفاتِ کمالی را دارد (در کمّیّتِ کمالات حد ندارد)، و به هر صفتِ کمالی هم در اوج مراتبش متحقق است (در کیفیّتِ کمالات هم حد ندارد).
🌸 وقتی در دورانِ ظهور توجّه به این حقیقتِ ظهورِ اعظم میشود، همه ی مردمان حرکتشان بسوی کمالاتِ الهی و قرب بسوی خدا شتابی عظیم می یابند. شدّتِ کار و شدّتِ حرکت و شدّتِ جهادِ اکبر در سیر و سلوک ایجاد شده، و حرکت بسوی کمالاتِ الهی با مسابقه ی مؤمنین در مراتب و درجاتِ کمال ایجاد میشود. آنجا هم امر به معروف و نهی از منکر هست، منتها نهی از منکر در رفع تنبلی ها و کم کاری هاست، و امر به معروف در معرفت بخشیدن به مراتب بالاتر و حرکت با شتاب بیشتر بسوی آنهاست.
🌸 در دورانِ قبل از ظهور، تمامِ لذات دنیایی و توجّهاتِ به کثرات دنیوی و اصطکاک ناشی از موانعِ شیطانی، حاجب و مانع و منصرف کننده ی انسان از توحید میشد، و حد زننده بر حرکت بسوی کمالات و موجب غفلت از جذبه های الهی بود. اما در دورانِ بعد از ظهور و استقرارِ حاکمیّتِ الهی، تمامِ آن لذّات و کثرات، وصل کننده به جذبه های الهی و تقویت کننده‌ی حرکت انسان بسوی کمالات میشوند، و هیچ چیز حاجب و مانع برای ظهورِ توحید با درجاتش در انسانها نیست.
🌸 ما هم که در امروزمان بخواهیم از الگوهای ترسیم شده در دورانِ استقرارِ حاکمیّتِ الهی توسط امام زمان (علیه السلام) بهره ببریم، باید جاذبه های کمالات را مصداقاً در خود و جامعه ایجاد نماییم، تا با توجّه به مصادیقِ کمال و جمال الهی، لذّتِ بیکرانِ از شکوفاییِ کمالاتِ الهی در انسان را ظاهر نماییم، و ارائه ی کمالات به صرف گفتگو در مفاهیم نباشد، و مصداقِ کمالات در جامعه مورد توجّه قرار بگیرد، تا حرکتِ عمومیِ جامعه بسوی آن کمالاتِ الهی محقق شود.
🌸 امام علی (علیه السلام) در همان صحنه های جلالتش در اوجِ ظهورِ سطوت و عظمت و قدرت و غلبه و سلطه اش در قتال و جهاد با دشمنان، میبینیم که در همان صحنه های ظهورِ صفاتِ جلالتِ الهی، دارند اوصافِ جمالی و شدّتِ رحمت و محبت و لطافت و دلسوزیشان را برای نجات و هدایتِ دشمنان ظاهر میکنند، و آن غصّه هایی که بر انحراف دشمنان میخورند و تلاشی که برای کمک به نجاتشان از عذاب الهی دارند، همه موجب شیفتگی و دلدادگی به این شخصیّتِ نورانی میشود. مثلاً در جنگ نهروان با خطابه ها و روشنگریشان دو سوم از سپاه دشمن را از جنگ و قتال منصرف میکنند، و بعد از جنگ، وقتی در میانِ کشته های دشمن قدم میزنند به شدّت گریه میکنند و میفرمایند که دستِ خودم با دستم قطع کردم! و همینطور در جنگ جمل که اوج رحمتِ حضرت بر دشمن بعد از غلبه بر آنها آشکار میشود، که به احدی از یارانش اجازه تعدی و تندی به دشمن نمیدهد، و حتی یکی از یارانش را که جوابِ بد دهنی یکی از دشمنان را داده بود، بر آن یارش حد جاری میکند.
🌸 وقتی عظمتِ کمالات و مناقب و جمال و جلال الهی در اوصاف و اعمالِ امام أمیرالمؤمنین علی (علیه السلام) را در دورانِ خودشان ببینیم و شدّت علاقه و عشق و انس و محبت به مولا بیابیم، آنگاه می فهمیم هنگامی که ظهورِ تمام و کمالِ آن اوصافِ متعالی در دورانِ ظهورِ امام زمان (علیه السلام) در شناخت کاملِ عمومی در مردم آشکار شود، آنگاه چه حرکتِ پرشتابِ عمومی و سرعتِ عظیمی در حرکتِ حُبّی و انس و عشق در تمامِ صحنه های جامعه ظاهر میشود، که همه با جذبه های ربوبی در ظهورِ نورانیّتِ الهی در امام (علیه السلام) به اوج کمالاتِ الهی بار می یابند.
🌸 درکِ درد و داغی که اولیاء الهی در نداشتنِ مراتب بالاتر قرب میچشند، و شدّتِ سوز و گدازی که برای یافتنِ درجاتِ عظیمتر از جمال و کمال مطلق دارند، بسیار شدیدتر و عمیق تر از درد و سوز و گدازی است که یک مؤمنِ گنهکار دارد و داغِ محرومیتش از ورود به حریمِ کمالاتِ الهی را میچشد. درد و داغِ و سوز و گدازی که مقرّبان و «سابقون» در دورانِ ظهور دارند، بسیار شدیدتر از درد و داغ و سوز و گدازی است که مؤمنین و «اصحابِ یمین» در دورانِ قبل از ظهور برای سیر بسوی خدا دارند. هرچه سلوکِ انسان بسوی خدا عمیقتر شود، درد و داغ و سوز و گدازش شدیدتر شده، چون ادراکش از قلّه‌ی توحید عمیقتر گشته، و احساسِ محرومیّتش از عمقِ مراتبِ بالاتر و درجاتِ عظیمِ قرب بیشتر است. بکّائین عالَم از آدم و یوسف و یونس و یعقوب و امام سجاد (علیهم السلام) همه از معصومین و مخلَصین هستند و چنین گریه و سوز و گداز عمیقی در زندگیشان داشته اند.
🌸 اولیاء الهی بخاطر همین سوز و گداز و شدّت داغ و درد و درکِ عمیقترشان، احساسِ اضطرارشان به خدا و شدّتِ نیاز و وابستگی و بندگیشان به دستگیریِ الهی، بیشتر میشود، و عمقِ توجّهشان به ذکر خداوند بالاتر رفته، و از آن ذکرُالله، طمأنینه و صبوری و تحمّل و مقاومتشان در برابر برخورد با موانعِ ناشی از اغیار و دشمنان بیشتر میشود.
  • محمد حسین صالحی شهرودی

با سلام

لینک دانلود فایل صوتی جلسه ۷۱، سه شنبه ۱۲ دی ۱۳۹۶ (27.6 MB صوت با کیفیت wma -صندوق بیان)

(سه شنبه ۱۴ ربیع الثانی ۱۴۳۹ق)

لینک کمکی (36.48 MB صوت با کیفیت mp3 -سرور ابری پرشین گیگ)

موضوع جلسه:

- بحث علم در زمان ظهور (جلسه چهاردهم)

🌸 رابطه توحید الوهی با توحید ولایی که معرفت خدا تابع معرفت به ولایت حجت خداست
🌸 شدت علم و معرفت به حضرت حجّت (علیه السلام) موجب شدت عشق و اطاعت و سیر در مراتب یقین و فناست
🌸 کمالاتی از حقایق مقام امام هست که گفتنی نیست و تحت لفظ و مقال نمیگنجد. لذا تمام کمالات امام و حقایقش در قرآن و احادیث گفته نشده، بلکه آنچه گفتنی بوده گفته شده، که آن گفته شده ها را هم اوحدی از مؤمنان ممتحن به ایمان میفهمند و درک مصداقی آن را می یابند.
🌸 طاعتِ خدا با طاعتِ حجّت خدا محقق میشود. طاعت و عبادت خدا تابع میزان علم و معرفت به خداست (فَإِذَا عَرَفُوهُ عَبَدُوهُ)، و طاعتِ امام هم تابع میزانِ علم و معرفت به امام است (الطَّاعَةُ لِلْإِمَامِ بَعْدَ مَعْرِفَتِه‏).
🌸 امام حسین (علیه السلام) بیرون آمد بسوی اصحابش، و به ایشان فرمود: «أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ ذِکْرُهُ مَا خَلَقَ الْعِبَادَ إِلَّا لِیَعْرِفُوهُ فَإِذَا عَرَفُوهُ عَبَدُوهُ فَإِذَا عَبَدُوهُ اسْتَغْنَوْا بِعِبَادَتِهِ عَنْ عِبَادَةِ مَا سِوَاهُ»، «ای‌ مردم‌! بدرستی که‌ خداوند عزّوجلّ، خلق‌ خود را نیافریده‌ مگر برای‌ آنکه‌ به‌ او معرفت‌ و شناخت پیدا کنند، پس‌ وقتی که‌ او را معرفت بیابند، به میزان معرفتشان در مقام‌ بندگی‌ و عبودیّت‌ او برمی‌آیند؛ و به‌ واسطه‌ عبادت‌ و بندگی‌ او از عبادت‌ و بندگی‌ غیر او بی نیاز می‌گردند»، سپس مردی از اصحابش برخواست و پرسید: «یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ بِأَبِی أَنْتَ وَ أُمِّی فَمَا مَعْرِفَةُ اللَّهِ ؟»، ای فرزند رسول خدا، پدرومادرم به فدایت، اینکه فرمودی، معرفتِ خدا چیست؟ ؛ امام حسین (علیه السلام) در پاسخ فرمود: «مَعْرِفَةُ أَهْلِ کُلِّ زَمَانٍ إِمَامَهُمُ الَّذِی یَجِبُ عَلَیْهِمْ طَاعَتُهُ»، «معرفت خدا، معرفت اهل هر زمانی به امام زمانشان است که خدا طاعتِ آن امام را بر ایشان واجب نموده است».

🌸 بیان امام حسین (علیه السلام) نشان میدهد که معرفت به توحید الوهی، از طریق معرفت به توحید ولایی در نظام امامت و ولایت محقق میشود. اگر انسان ها نسبتشان با امام، نسبتِ طاعتِ محض و شأن و فعلِ امام بشوند، بمانند نسبتی که بدن با روحِ الهی دارد، در این طریق انسانها به منزله‌ی بدن برای روحِ امام میشوند و تولّی به «روحِ امام» می یابند و با وجوب طاعت در برابر امام به تبعیت کامل و تسلیم محض در برابر امام میرسند و مراتب فنا در ولایت الهی را طی مینمایند، و از کانالِ ولایتِ الهی در امام، به حریمِ توحید الوهی راه می یابند. طاعت و عبادتِ خدا، با اطاعت از حجّت خدا محقق میشود، و اطاعت از حجّت هم تابع میزانِ معرفت به مقام امام محقق میشود.
🌸 در بیان حدیث مذکور، معرفتِ خدا تابع معرفت به حجّت خدا بیان شده است، در یافتنِ «معرفتِ تفصیلی»به حقایق توحیدی، و در دعای «اللَّهُمَّ عَرِّفْنِی نَفْسَک» معرفتِ رسول و معرفت حجّتِ خدا تابع معرفتِ خداوند بیان شده )اللَّهُمَّ عَرِّفْنِی نَفْسَکَ فَإِنَّکَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِی نَفْسَکَ لَمْ أَعْرِفْ نَبِیَّکَ اللَّهُمَّ عَرِّفْنِی رَسُولَکَ فَإِنَّکَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِی رَسُولَکَ لَمْ أَعْرِفْ حُجَّتَکَ‏(، که با یافتنِ «معرفتِ اجمالی» به توحید و اقرار به ربوبیّتِ خدا در هستی، از آن شناخت اجمالی راهنما به شناخت رسول و تبعیّت از وی می شود، و از شناخت خدا و رسولش به شناخت حجّت الهی و تبعیت از وی راه می نماید. اما بعد از آن، به میزانِ معرفت و شناختِ با مراتب یقین نسبت به رسول و حجّت خداوند و تحقق مراتب فنا در تبعیّت از ایشان، بواسطه ی معرفتِ حجّت خدا به معرفتِ تفصیلیِ بالاتر نسبت به خداوند سبحان راه می یابد.
🌸 شدت علم و معرفت به امام، موجب یافتن شدّت عشق و محبّت به امام میشود، و شدّت عشق و محبت، موجب تسهیل اطاعت و سرعت در سیر با معرفت به امام میشود، و عبور از موانع و اصطکاک های مسیر را آسان میکند، و انسان را با مراتب اطاعت و محبت و عشق به امام به مراتب یقین و فنای در ولایت الهی میرساند.
🌸 انسان با مراتبِ علم و معرفت و یقین به حقیقتِ امامت، به مراتب قرب و اطاعت و تسلیمِ محض و فنا در برابر ولایت الهی در امام میرسد. علم در زمانِ ظهور، با شدّت میزانِ علم و معرفت به حقیقتِ امامت، عظمتی نامتناهی می یابد، که این معرفت به امام در دورانِ غیبت هم قابل تحقق است، و میتوان با یافتنِ حقایقِ معرفت به امام و رسیدن به مراتب یقین و تسلیم در برابر او، به مراتب معیّت و همراهی با امام در سخت ترین صحنه‌ی اطاعت در قتال و جهاد و شهادت نائل شد.

🌸 میزانِ «مراتبِ معرفت به امام»، انسان را به «مراتبِ معیّت و فنا» در برابر امام میرساند، که هرکس معرفت به امام بیابد، «هُوَ مَعَ الْقَائِمِ فِی فُسْطَاطِهِ» همراهِ قائم (علیه السلام) است در خیمه گاهش در کارزار (در مرتبه ای از معیّت و مرتبه ای از معرفت در علم الیقین)، و بلکه بالاتر «کَمَنْ قَاتَلَ مَعَهُ» همراه قائم (علیه السلام) است در متنِ قتال و کارزار جهاد با دشمنان در هنگامه‌ی فتنه های سخت دوران قیام زمانه‌ی ظهور (در مرتبه ای بالاتر از معیّت و فنا و مرتبه ای بالاتر از معرفت در عین الیقین)، و بلکه در بالاترین مرتبه «کَمَنِ اسْتُشْهِدَ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ )صل الله علیه و آله(» همراه قائم (علیه السلام) است با فنای محضی که در مقام شهادت در رکاب رسول خدا )صل الله علیه و آله( به آن نائل میشود (در بالاترین مرتبه معیّت و بالاترین مرتبه معرفت به حق الیقین). کسی که به سیر در این مراتب معیّت و معرفت به امام برسد به بیان امام صادق )علیه السلام( «تقدّم یا تأخّر امر ظهور برایش ضرر و محرومیّتی ایجاد نمی نماید (چرا که غرض از ظهور رسیدن به همین مراتب معرفت به مقام امام است)» چنانکه در ضمن بیان این مراتب میفرمایند: «مَنْ مَاتَ وَ لَیْسَ فِی رَقَبَتِهِ بَیْعَةٌ لِإِمَامٍ مَاتَ مِیتَةً جَاهِلِیَّةً ، وَ لَا یُعْذَرُ النَّاسُ حَتَّى یَعْرِفُوا إِمَامَهُمْ ،  «فَمَنْ مَاتَ وَ هُوَ عَارِفٌ بِالْإِمَامَةِ لَمْ یَضُرَّهُ تَقَدَّمَ هَذَا الْأَمْرُ أَوْ تَأَخَّرَ» وَ کَانَ کَمَنْ هُوَ مَعَ الْقَائِمِ فِی فُسْطَاطِهِ» قَالَ ثُمَّ مَکَثَ هُنَیْئَةً ثُمَّ قَالَ «لَا بَلْ کَمَنْ قَاتَلَ مَعَهُ ثُمَّ قَالَ لَا بَلْ وَ اللَّهِ کَمَنِ اسْتُشْهِدَ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ )صل الله علیه و آله(» (بحار الأنوار ، ج‏27، ص126 حدیث 116(.
🌸 صبر و استقامت در راه خدا هم تابع میزان معرفت به حجّت خدا و مقامِ ولایتِ اوست، فلذا مؤمنینِ با معرفت بالا به امام زمان (علیه السلام) در دوران غیبت و ظهور، با عظمتِ مراتب معرفت و یقینی که نسبت به مقام ولایت دارند، عظمتِ در میزانِ صبر و استقامت هم میابند، چنانکه رسول خدا (صل الله علیه و آله) به صحابه شان میفرمایند هر یک از آن مؤمنین (در دوران غیبت و ظهور( توان و معرفت و صبرشان معادل پنجاه برابر صبر و معرفتِ شما صحابه ی من است (هرچند شما صحنه های سخت بدر و احد و حنین را داشته اید)، و اگر آنچه بر آن اصحاب امام زمان )علیه السلام( حمل شده و تحمّلش را یافته اند، بر شما حمل میشد شما صبر و تحمّل آنها را نمیداشتید: «قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صل الله علیه و آله) : سَیَأْتِی قَوْمٌ مِنْ بَعْدِکُمْ الرَّجُلُ الْوَاحِدُ مِنْهُمْ لَهُ أَجْرُ خَمْسِینَ مِنْکُمْ ». قَالُوا : یَا رَسُولَ اللَّهِ نَحْنُ کُنَّا مَعَکَ بِبَدْرٍ وَ أُحُدٍ وَ حُنَیْنٍ وَ نَزَلَ فِینَا الْقُرْآنُ!! ، فَقَالَ» : إِنَّکُمْ لَوْ تَحَمَّلُوا لِمَا حُمِّلُوا لَمْ تَصْبِرُوا صَبْرَهُم‏» (بحار الأنوار ، ج52، ص130 حدیث 26(.

  • محمد حسین صالحی شهرودی

با سلام

لینک دانلود فایل صوتی جلسه ۷۰، سه شنبه ۵ دی ۱۳۹۶ (25.7 MB صوت با کیفیت wma -صندوق بیان)

(سه شنبه ۷ ربیع الثانی ۱۴۳۹ق)

لینک کمکی (33.81 MB صوت با کیفیت mp3 -سرور ابری پرشین گیگ)

موضوع جلسه:

- بحث علم در زمان ظهور (جلسه سیزدهم)

🌸 اینکه امام «خزائن علم الهی» و «قائم بالأمر» است تحت اسم الظاهر در لفظ آمده، ولی درکش تاکنون تحت اسم الباطن مخفی مانده و در دوران ظهور به علم شهودی درک میشود.
🌸 تمام آنچه تاکنون در لفظ امکان ظهور داشته و بیان شده، اما به حقیقت مصداقِ عینی اش ظهور نیافته و درک نشده و تحت اسم الباطن مانده، در دوران ظهور آن مصادیقِ عینیِ کمالاتِ توحیدی و امامت و نبوّت هم از تحت اسم الباطن ظهور کرده و تحت اسم الظاهر قرار گرفته و برای عموم مردم آشکار میشوند، و به علم شهودی مورد معرفت مردم قرار میگریند.
🌸 از جمله حقایقی که در نظام امامشناسی در لفظ بیان شده، اما درک حقیقتش برای مردم نشده، این است که معصومین (علیهم السلام) خزینه های علم و قدرت و اسماء الهی هستند، و خزائن علم الهی و خزینه ی عرشیِ تمامِ موجودات هستی تحت نظام ِ وجودیِ آنهاست.
🌸 عرش الهی ظهورش به حقیقتِ نظامِ وجودی معصومین (علیهم السلام) در قیامت برپاست. ایشان حامل و حاوی عرش اند. عرش که سلطه ی علمیِ الهی است و خزائن موجودات در آن مضبوط است، خزائن هستی در مقامِ عندنا نزد «خلیفة الله» است، که خداوند متعال خلیفه اش را با خویش جمع نمود و فرمود: «وَ إِنْ مِنْ شَیْ‏ءٍ إِلاَّ عِنْدَنا خَزائِنُهُ»، هیچ شیئی نیست مگر آنکه خزائنش نزد ماست؛ و امام باقر (علیه السلام) : میفرمایند: «وَ اللَّهِ إِنَّا لَخُزَّانُ اللَّهِ فِی سَمَائِهِ وَ خُزَّانُهُ فِی أَرْضِهِ لَا عَلَى ذَهَبٍ وَ لَا عَلَى فِضَّةٍ وَ إِنَّ مِنَّا لَحَمَلَةُ الْعَرْشِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ» (بصائر الدرجات، ج1 ص104 فصل دوم باب 19 حدیث 3).
🌸 شیعیانِ امام نیز به مراتب معرفت و طاعت، مراتبِ ظهور خزائنِ وجودیِ امام میشوند، که امام باقر (علیه السلام) میفرمایند: «نَحْنُ خُزَّانُ اللَّهِ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ وَ شِیعَتُنَا خُزَّانُنَا وَ لَوْلَانَا مَا عُرِفَ اللَّهُ» (بصائر الدرجات، ج1 ص105 فصل دوم باب 19 حدیث 11)، «ما خزائن الهی هستیم در دنیا و آخرت، و شیعیانِ ما خزائنِ ما هستند، و اگر ما نبودیم خداوندمتعال شناخته نمیشد».
🌸 تمام عالَم هستی در مراتب زمین و آسمان به حقایقِ علمی و باطنیِ شان، در ظرف خزائن علم الهی قرار دارند، که معصومین خزائنِ علم الهی هستند، و تمامِ اشیاء و ظهوراتِ تمام اسماء الهی، مشهود و معلوم نزد ایشان هستند. (که طلا و نقره تازه یکی از اشیاء در خلقتند، و خزینه بودنِ معصومین محدود به این گنجهای مادی نیست). امام باقر (علیه السلام) فرمودند: «وَ اللَّهِ إِنَّا لَخُزَّانُ اللَّهِ فِی سَمَائِهِ وَ أَرْضِهِ لَا عَلَى ذَهَبٍ وَ لَا عَلَى فِضَّةٍ إِلَّا عَلَى عِلْمِه‏» (بصائر الدرجات، ج1 ص104 فصل دوم باب 19 حدیث 2).
🌸 امام معصوم (علیه السلام) حجّت الهی بر تمامِ زمین و آسمانهاست، چون اوست که خزائن علم الهی و ترجمان وحی الهی و قائمِ به أمر وحدانیّت و فردانیّت الهی در ارض و سماء است: «نَحْنُ خُزَّانُ اللَّهِ عَلَى عِلْمِ اللَّهِ وَ نَحْنُ تَرَاجِمَةُ وَحْیِ اللَّهِ نَحْنُ الْحُجَّةُ الْبَالِغَةُ عَلَى مَنْ دُونَ السَّمَاءِ وَ فَوْقَ الْأَرْضِ» (بصائر الدرجات، ج1 ص104 فصل دوم باب 19 حدیث 6). فلذا امام زمان (علیه السلام) با حجّت بودنش بر مردمان، ایشان را به مراتب خزائن الهی میرسانند، و مردم را وصل به اصلِ وجودشان در خزائنِ عندالله مینمایند.
🌸 امام (علیه السلام) وجودش در عالَمِ خلق، وجودِ امری است، که خلائق را با تبعیت و محبتشان به او، به نشئه ی عالم امر میرساند، و متصل به خزائن اسماء الهی و حامل و حاوی آنها میگرداند. در دوران ظهور عالَم خلق بواسطه ی ظهورِ امری در کانال وجودیِ امام، تبدیل به نشئه ی عالَم أمر میگردد، و تمام مردم در این ظهورِ نوری از عالَم أمر است که در همه جا ظهورِ حضرتِ حجّت را تماشا میکنند، و از هر حُسن و کمالی که توجّه می یابند «وجهُ الله» را ظاهر میبینند که دارد تفرّد أمر الهی و توحید را در هستی نمایان میکند و در هر صحنه‌ی زیبایی آن امام است که میفرماید: «أنا القائمُ بالأمر». امام صادق (علیه السلام) میفرمایند: «إِنَّ اللَّهَ وَاحِدٌ مُتَوَحِّدٌ بِالْوَحْدَانِیَّةِ مُتَفَرِّدٌ بِأَمْرِهِ فَخَلَقَهُمْ خَلْقاً فَقَدَّرَهُمْ لِذَلِکَ الْأَمْرِ فَنَحْنُ هُمْ یَا ابْنَ أَبِی یَعْفُورٍ فَنَحْنُ حُجَجُ اللَّهِ‏ فِی عِبَادِهِ وَ خُزَّانُهُ عَلَى عِلْمِهِ وَ الْقَائِمُونَ بِذَلِکَ [الْأَمْرِ(بصائر الدرجات، ج1 ص104 فصل دوم باب 19 حدیث 7).
🌸 امام (علیه السلام) حقیقتِ دین و قیامِ به آن را در «ظهورِ أمر الهی و وحدانیت و فردانیّت الهی» قائم مینمایند، و خزائنِ علم الهی را در نظام تکوین، و خزائن وحی الهی را در نظام تشریع، آشکار مینماید، و صندوقِ صفوه‌ی خزائن وحی قرآن است، و اوست که در کانالِ وجودیش معرفة الله آشکار است، و اگر نظر به نورِ متجلّی در امام نشود، خداوند متعال برای مردم شناخته نخواهد شد.  امام باقر (علیه السلام) میفرمایند: «بِنَا عُبِدَ اللَّهُ وَ بِنَا عُرِفَ اللَّهُ وَ بِنَا وُحِّدَ اللَّهُ / لَوْلَانَا مَا عُرِفَ اللَّهُ » (بصائر الدرجات، ج1 ص87 و ص105، فصل دوم، باب 3 حدیث16 و باب 19 حدیث 11). و امام صادق (علیه السلام) میفرمایند: «نَحْنُ وُلَاةُ أَمْرِ اللَّهِ وَ خَزَنَةُ عِلْمِ اللَّهِ وَ عَیْبَةُ وَحْیِ اللَّه‏»(بصائر الدرجات، ج1 ص104 فصل دوم باب 19 حدیث 8).
🌸 چه کسانی در زمانه ی امروز، آمادگی و تحمّل درکِ شهودیِ حقیقتِ مصداقیِ این حقایق را یافته اند، و میتوانند شهوداً حضورِ امام را در تمامِ توجّهاتشان بیابند، و جز نظر به «وجهُ الله» در تمامِ وجوه و توجّهاتشان نباشد، تا در هنگامِ ظهورِ این حقیقت در ظهورِ امام زمان (علیه السلام) تحمّل این شکوفایی را در نظام معرفت و عملشان داشته باشند، و از این فروغ پرشکوه نور خدا در تمامِ ارض و سماء فرار نکنند، و دیدار و لقاء با امام را در لحظه لحظه ی زندگیشان انکار ننمایند، و قلباً بیابند که: «لِلَّهِ الْمَشْرِقُ وَ الْمَغْرِبُ فَأَیْنَما تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللَّهِ» (بقره، 115).
  • محمد حسین صالحی شهرودی

با سلام

لینک دانلود فایل صوتی جلسه ۶۹، سه شنبه ۲۸ آذر ۱۳۹۶ (30.1 MB صوت با کیفیت wma -صندوق بیان)

(سه شنبه ۳۰ ربیع الاول ۱۴۳۹ق)

لینک کمکی (43.32 MB صوت با کیفیت mp3 -سرور ابری پرشین گیگ)

موضوع جلسه:

- بحث علم در زمان ظهور (جلسه دوازدهم)

🌸 انبیاء مظهر اسم الظاهر در قوس نزول هستند، و اوصیاء مظهر اسم الباطن در قوس صعودند.
🌸 امام زمان (علیه السلام) آخرین وصی، و وارث علمِ باطنی تمام سابقین، برای اظهار آنهاست.

🔶 در نظام تکوین:
🌸 در قوس نزول: عالَم خلقت هر لحظه از « علم ---به---> عین » میآید و بسط میشود. (تمام عالَم هستی همان علم الهی است که ظهورِ عینی یافته است).
🌸 در قوس صعود: عالَم خلقت هر لحظه از « عین ---به---> علم » میرود و قبض میشود. (این هر لحظه معاد و قیامت و رجوع هستی به خداست، که از عالَم شهود به غیب و علم الهی قبض میشود).

🔶 در نظام تشریع:
🌸 در قوس نزول: انبیاء الهی با دریافت وحی حقایق هدایت و معانی را از « علم ---به---> عین » ظاهر کردند (مطابق استعداد خود و ظرفیت مردم زمانه).
🌸 در قوس صعود: بواسطه تعالیم انبیاء الهی و مشاهدات و مکاشفات و مسیری که ایشان نشان داده اند، حرکت انسان ها با عبور از « عین ---به---> علم » محقق میشود، که از صورت های ظاهر عالم شهود عبور کرده وارد به حقایق باطنی عالم غیب در آنها میشوند.
🌸 مثالِ انتقال علم: شما وقتی سخن میگویید اول معنا را از علم (در عقل) به عین (در لفظ و زبان) ظاهر میکنید، و نطق به اظهار علم می یابید. سپس کسی که مخاطب شماست و اختیاراً به نطق شما گوش سپرده، این مرتبه ی ظهور عینی یافته را دریافت کرده و از مرتبه ی صورت های لفظیه عبور کرده، و با تجرید معانی، از مرتبه عین به آن حقیقتِ علمیِ او صعود میکند، و در مرتبه ی عقلی اش عالم به آن کمالِ علمی میشود.
🌸 یکی از قواعد علمِ انبیاء و اوصیاء الهی این است که وقتی علمی نازل شد، دیگر برچیده نمیشود (لَم یُرفَع)، و آن علم به ارث میرسد به برگزیدگانی که مستعدّ حمل آن حقیقتِ علمی به علم حضوری هستند. علمی که به عین آمده و به ظهور رسیده، دیگر از صحنه ی هستی حذف نمیشود.
🌸 از وقتِ شروعِ عالَمِ هستی، عالَم دائماً رو به «ظهورِ بعد از ظهور» بوده است. دائماً علومِ جدید است که از علم به عین میآیند و بر ظهوراتِ عینیِ قبلی افزوده میشود. لذا روزبه روز، عالَمِ شهود به وسعت بالاتری از ظهوراتِ عینیِ علم در مرتبه ی بالاتر میرسد.
🌸 زمین بدونِ عالِمِ حیّ نمیشود که وارث و حاملِ تام علمِ سابقین است. انسانِ عالِم به علم حضوری در باطنش متّحد با تمام حقایقِ علمیِ غیبیِ عالَم هستی میشود. حقایق عینی عالَم شهود را با حقایق علمیِ عالَم غیب واجد گردیده، عالَم هستی از طریق اتّحادش با انسانِ عالم، صعود مینماید. انسانِ عالِم جامعِ شهودِ عالَم و غیبِ عالَم است، که از این مقامش به مقام «کَوْنِ جامع‏» تعبیر میشود.
🌸 علمی که هر نبی به جانشینِ اهلِ بعدیش منتقل میکند، به حقیقتِ علم حضوری است که حامل علم در وجودش واجد شرایط تحمّل آن است، و وساطت در انتقال علم درکار نیست، و آن علم در به ارث رسیدنش قابل تصرّف توسط اغیار نیست و در انتقالش قابل مانع شدن توسط ظالمان نیست.
🌸 اوصیاءِ انبیاء، وارثانِ حقایقِ علمیِ انبیاء الهی هستند. اوصیاء کارشان در مظهریت اسم الباطن و تأویلِ در ظهورِ اسم الباطن است، و انبیاء الهی کارشان در مظهریت اسم الظاهر و تنزیلِ در ظهور اسم الظاهر است. لذا در دورانِ آخرین وصی،با ظهورِ امام زمان (علیه السلام) تمامِ مرتبه ی اسم الباطن میخواهد به ظاهر کشیده بشود و ظهور یابد.
🌸 همه ی آنچه پیامبر اکرم از علم تمام انبیاء الهی به ارث برده اند و بالاتر از همه را داشتند به امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) منتقل کردند، و ایشان هم آن حقایق را به ظهوراتِ از علم به عین آمده‌ی تفصیل یافته در دوران خودشان به امامِ بعدی منتقل کردند، و بسیاری از حقایق عظیم نزد امامان بوده که زمانِ اظهارشان نبوده، اما تمامِ این حقایقِ عظیم به امام زمان (علیه السلام) به ارث رسیده اند و در دورانِ ظهور زمانِ اظهارِ آن حقایق به تمامه خواهد بود، که بسیاری از علومِ باطنی که تابحال آشکار نشده بوده، تازه از علم به عین آمده ، و یکجا ظهور می یابند. البته این سیرِ ظهورِ تامّه‌ی اسم الباطن در مراتب رجعت تا تحقق تامّه ی قیامت کشیده شده، و در موطن قیامت ظهورش به تمامیّت میرسد.
  • محمد حسین صالحی شهرودی

با سلام

لینک دانلود فایل صوتی جلسه ۶۸، سه شنبه ۲۱ آذر ۱۳۹۶ (26 MB صوت با کیفیت wma -صندوق بیان)

(سه شنبه ۲۳ ربیع الاول ۱۴۳۹ق)

لینک کمکی (34.25 MB صوت با کیفیت mp3 -سرور ابری پرشین گیگ)

موضوع جلسه:

- بحث علم در زمان ظهور (جلسه یازدهم)

🌸 «المُلک العظیم هو مُلک الآخرة»
🌸 به «مُلک عظیم» تمام ملکوت عالم تحت امر امام است که امام ظهور جامع اسماء الله است، و مردم هم در دوران ظهور تماماً با اختیارشان تحت امر امام اند.
🌸 طاعت تابع معرفت است. فلذا «کثرتِ طاعت» ملاک نیست، بلکه «شدّت معرفت» به خدا است که عظمتِ مُلک عظیم را برای امام ایجاد کرده است. طاعتِ امام نسبت به خدا تابع عظمت معرفتِ او نسبت به خداست، چنانکه تمامِ وجودش تخلّق به اسماء الهی گشته است؛ اراده اش عین مشیّت الهی، فعلش عین فعل الهی، صفاتش عین صفات الهی، و ذاتش فانی در ذات خداوند گشته است.
🌸 امام مخزن اسماء و اسرار الهی است، خلیفةُ الله است که تمام کمالات الهی در او متجلّی گشته است. و  هرکسی بقدر تابعیت از امام، از آن کمالات الهی و تخلّق به اسماء الله در مراتب وجودی امام بهره‌مند میشود. در ظهور هم بناست که مأمومین در مراتب تبعیتی که نسبت به امام می یابند، شئون و ظهور امام بشوند، که به مراتب قربشان به امام، مجرای ظهورِ کمالاتِ الهیِ امام گردند.
🌸 توجه به حقیقت «مُلک عظیم»، نگاه به طاعتِ مفروضه نسبت به امام را متفاوت میکند که برای طاعت خداوند، باید مطیع امام شد، چرا که «مشیّتُ الإمام» عیناً همان «مشیّتُ الله» است. فلذا مأمومین نسبت به تبعیتشان از امام میشوند
«مشیّتُ الإمام»، همانطور که امام نسبت به خداوند «مشیّتُ الله» گشته است. در نظام دوران ظهور، میخواهد با «ظهورِ تامّ مُلکِ عظیم» آن حقیقتِ حضورِ امام و معرفت و طاعتِ امام نسبت به خداوند متعال، در تمامِ شئونش در مأمومینِ امام، ظهور و سرایت پیدا کند. مأمومین به مراتبِ طاعتِ بعد از معرفت، به مرتبه ی معرفتی که نسبت به امام می یابند، مطیع امام و ظهورش در آن مرتبه گردند.
🌸 هرکسی که طاعت و تبعیت بالاتری نسبت به امام زمان (علیه السلام) بیابد، مقرّب تر گشته، و ظهورِ شدیدتری از کمالاتِ امام میگردد، و به همان میزان، ظهورِ «مُلک عظیم» میگردد، که همان طاعتِ مفروضه‌ی او نسبت به امام، برای آن مأمومِ مقرّب (نائب الإمام) نسبت به مأمومینِ در مراتبِ پایین تر ظاهر میگردد. یعنی مأمومین دیگر هم باید مطیعِ آن نائب الإمام شوند که او «حجّتِ امام» بر آنهاست، چنانکه امام «حجّتِ خدا» بر آنهاست. چنانکه امام زمان (علیه السلام) میفرمایند: «وَ أَمَّا الْحَوَادِثُ الْوَاقِعَةُ فَارْجِعُوا فِیهَا إِلَى رُوَاةِ حَدِیثِنَا فَإِنَّهُمْ حُجَّتِی عَلَیْکُمْ وَ أَنَا حُجَّةُ اللَّهِ عَلَیْهِم‏» (کمال الدین و اتمام النعمة، ج2 ص484)، و نیز امام حسن عسکری (علیه السلام) میفرمایند: «مَنْ کَانَ مِنَ الْفُقَهَاءِ صَائِناً لِنَفْسِهِ حَافِظاً لِدِینِهِ مُخَالِفاً عَلَى هَوَاهُ مُطِیعاً لِأَمْرِ مَوْلَاهُ فَلِلْعَوَامِّ أَنْ یُقَلِّدُوه‏» (بحارالانوار، ج2 ص88). آن ولیّ فقیه که خودنگهدار و مخالف هوای نفس و حافظ دین و  مطیع امر امام زمان (علیه السلام) است، حجّتِ امام است بر شیعیان، و بر شیعیان است که از او اطاعت نمایند.
  • محمد حسین صالحی شهرودی

با سلام

🌻ولادت مسرت بخش نگینِ عالمِ هستی  سیدنا رسول الله (صلّ الله علیه و آله) و سلاله اطهرشان امام صادق(علیه السلام) برشما عاشقان مبارک🌻

(چهارشنبه ۱۷ ربیع الأول ۱۴۳۹ق - ۱۵ آذر ۹۶)

لینک دانلود فایل صوتی جلسه ۶۷، سه شنبه ۱۴ آذر ۱۳۹۶ (28 MB صوت با کیفیت wma -صندوق بیان)

(سه شنبه ۱۶ ربیع الاول ۱۴۳۹ق)

لینک کمکی (38.68 MB صوت با کیفیت mp3 -سرور ابری پرشین گیگ)

موضوع جلسه:

- بحث علم در زمان ظهور (جلسه دهم)

🌸 «مُلکِ عظیمِ امامت» در اطاعت تام شیعیان و معرفت عمیقشان نسبت به امام در دوران ظهور
🌸 ملک عظیم یعنی حرکت بسوی کمالات با سرعت نوری امام
🌸 خداوند در آیه ۵۴ سوره نساء میفرماید : «أَمْ یَحْسُدُونَ النَّاسَ عَلى‏ ما آتاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ فَقَدْ آتَیْنا آلَ إِبْراهیمَ الْکِتابَ وَ الْحِکْمَةَ وَ آتَیْناهُمْ مُلْکاً عَظیما»، بلکه آنان (یهود) به مردم [که در حقیقتْ پیامبر و اهل بیت اویند] به خاطر آنچه خدا از فضلش به آنان عطا کرده، حسد مى‌ورزند. تحقیقاً ما به این خاندان ابراهیم «کتاب و حکمت» دادیم، و همانا به آنان مُلک عظیم (فرمانروایى بزرگ) عطا کردیم.
🌸 امام باقر (علیه السلام) در مورد این حقیقت «ملک عظیم» میفرمایند: «فِی قَوْلِ اللَّهِ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى فَقَدْ آتَیْنا آلَ إِبْراهِیمَ الْکِتابَ وَ الْحِکْمَةَ وَ آتَیْناهُمْ مُلْکاً عَظِیماً فَجَعَلْنَا مِنْهُمُ الرُّسُلَ وَ الْأَنْبِیَاءَ وَ الْأَئِمَّةَ فَکَیْفَ یُقِرُّونَ فِی آلِ إِبْرَاهِیمَ وَ یُنْکِرُونَ فِی آلِ مُحَمَّدٍ ص قُلْتُ فَمَا مَعْنَى قَوْلِهِ وَ آتَیْناهُمْ مُلْکاً عَظِیماً قَالَ الْمُلْکُ الْعَظِیمُ أَنْ جَعَلَ فِیهِمْ أَئِمَّةً مَنْ أَطَاعَهُمْ أَطَاعَ اللَّهَ وَ مَنْ عَصَاهُمْ عَصَى اللَّهَ فَهُوَ الْمُلْکُ الْعَظِیمُ.» ، درباره قول خداى تبارک و تعالى «ما بآل ابراهیم کتاب و حکمت و ملک بزرگ دادیم» فرمود: خدا پیغمبران و رسولان و امامان را از آل ابراهیم قرار داد، پس چگونه این مردم نسبت بآل ابراهیم (علیه السلام) این مقام را معترف‌اند ولى در باره آل محمد (صلّى اللَّه علیه و آله) انکار میورزند. - (راوی: ) عرض کردم «و بایشان ملک عظیم دادیم» چیست؟ امام فرمود: ملک عظیم اینست که در آن خانواده امامان معصوم را قرار داد، که هر که اطاعت آنها کند اطاعت خدا کرده، و هر که نافرمانى آنها کند نافرمانى خدا کرده است، این است ملک عظیم.
🌸 همچنین در جای دیگر میفرمایند: «ذِرْوَةُ الْأَمْرِ وَ سَنَامُهُ وَ مِفْتَاحُهُ وَ بَابُ الْأَشْیَاءِ وَ رِضَا الرَّحْمَنِ الطَّاعَةُ لِلْإِمَامِ بَعْدَ مَعْرِفَتِهِ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ یَقُولُ : "مَنْ یُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطاعَ اللَّهَ وَ مَنْ تَوَلَّى فَما أَرْسَلْناکَ عَلَیْهِمْ حَفِیظاً " (النساء، 80) »، قلّه ی عالم امر و بلندی و کلیدش و باب در همه ی اشیاء و خرسندى خداى رحمان تبارک و تعالى‏ همانا «اطاعت امامست بعد از معرفت به او»، سپس فرمود: خداى تبارک و تعالى میفرماید: «هر که اطاعت پیغمبر نماید، اطاعت خدا کرده و هر که رو گرداند (او را رها کن، زیرا) ما ترا نگهبان او نفرستاده ‏ایم».
🌸 ملک عظیم، طاعت واجب خلق نسبت به امام است. سلطنت ملکوتیِ امام بر تمام اشیاء است که او علم و قدرت تصرّف بر اشیاء را دارد که «بَابُ الْأَشْیَاء» است. تمام خلقت الهی با شوق و حرکت حبی بسوی نور امام در حرکتند، و در انسان ها هم اهل ایمان چنین حرکت حبی و طاقت شوقی را بسوی امام دارند، که خود را در اطاعت امام معنا میکنند، و موظّفند با مودّت به اطاعت امام درآیند و تحت ولایت الهیِ او قرار گیرند. بندگانِ ایشان از حیث اطاعتشان نسبت به امامان اند. لذا امام رضا (علیه السلام) فرمودند : «النَّاسُ عَبِیدٌ لَنَا فِی الطَّاعَةِ مَوَالٍ لَنَا فِی الدِّین‏»، مردم بنده ما هستند در اینکه اطاعت ما بر آنها واجبست و در اطاعت فرمانبر مایند و در دین پیرو ما هستند.
🌸 ملک عظیم، یعنی ظهور حکمرانیِ امام در تار و پود شیعیان، که اطاعتِ محضِ او میشوند، و هرچه در دوران ظهور در شیعیان می یابیم، همه‌ی اراده‌ها ظهورِ اراده و امر امام است. لذا هرکسی در هرجای عالم که هست، تماماً در خودش و محیط و اطرافیانش با ظهور اراده ها و افعال و صفات امام محشور است، که همه به مراتب فنای فعلی و صفتی و ذاتی در نور امام می یابند. دوران ظهور، یعنی دورانی که هرچه هست «ظهورِ نورِ امام» است.
🌸 دوران ظهور میشود «نظام احسن تشریعی» ، که انسان ها در حیطه اختیار و تشریع وجودشان در نظام تشریع، همه تسلیم محض و طاعت محض نسبت به امام میشوند در افعال و صفات و ذاتشان. و این طاعتِ محضِ تشریعی هم به پشتوانه‌ی مراتبِ معرفتِ شیعیان به مراتبِ وجودیِ امام است.
🌸 در دوران ظهور که «مُلک عظیم» ظهور تام می یابد، دیگر هیچ استعدادی در آن دوران ضایع نمیشود، و دیگر هیچ اصطکاک در برابر حرکت سلوکی انسان از جانب موانع شیطانی نیست. سرعتِ سیر و سلوک انسانها بسوی خدا، بسته به مراتبشان در طاعتِ محض نسبت به امام، مطابق سرعتِ نوریِ امام (علیه السلام) است. اگر امروز هم ما طالب آن موطن باشیم و شدّت شوق به تحققش داشته باشیم و توجه به مقام نوری امام بیابیم، آنگاه به فرج شخصی در امروز هم امکان ظهور تامّ آن «مُلک عظیم» در حرکت به سرعت امام وجود دارد.
🌸 دوران ظهور با ظهور تامّه‌ی «مُلک عظیمِ امامت»، تمامِ عالم ارض و خاک و افلاک، همه تحت نفوذِ نورانیّتِ امام روشن میشوند، و نفوس انسان ها و موجودات ارضی، تماماً به نورِ عظیمِ امام به مراتب تجرّدی و روحانی وارد میشوند. جسم و ارضِ عالم، تَرَوحُن پیدا میکند به آن مرتبه‌ی عظیمِ روحِ محمّدیّه، که روح جاری در تمامِ عالمِ وجود است. خاک است که نورانی و مجرّد و متعالی میشود، به اشراق نور امام در عالم هستی، که قرآن میفرماید: «أَشْرَقَتِ الْأَرْضُ بِنُورِ رَبِّها (الزمر، 69)»، و در زیارت جامعه کبیره میخوانیم: «وَ أَشْرَقَتِ الْأَرْضُ بِنُورِکُم‏» و در روایت داریم که «أَشْرَقَتِ الْأَرْضُ بِنُورِ رَبِّها (الزمر، 69)، قَالَ الصادق (علیه السلام) : رَبُّ الْأَرْضِ یُعْنَى إِمَامُ الْأَرْض، إِذاً یَسْتَغْنِی النَّاسُ عَنْ ضَوْءِ الشَّمْسِ وَ نُورِ الْقَمَرِ وَ یَجْتَزُونَ بِنُورِ الْإِمَام‏‏»، [زمین به نور ربّش روشن و نورانی میشود، نور ربّ زمین، یعنی نورِ امام و حجّت الهی بر زمین، همه میابند که شمس و قمر تابش ندارد و از آنها بی نیاز اند، بلکه تابش تماماً از «نور امام» است و همه به او محتاجند. امام به «نور الهی» حرکت می‌کند و بقیه به «نور امام» حرکت می‌کنند. «نور امام» جلوی مأمومینش را نیز روشن می‌کند،و سرعتِ آنها هم به‌اندازه سرعتِ نوریِ امام می‌شود].
  • محمد حسین صالحی شهرودی

با سلام

لینک دانلود فایل صوتی جلسه ۶۶، سه شنبه ۷ آذر ۱۳۹۶ (28.6 MB صوت با کیفیت wma -صندوق بیان)

(سه شنبه ۹ ربیع الاول ۱۴۳۹ق)

لینک کمکی (40.13 MB صوت با کیفیت mp3 -سرور ابری پرشین گیگ)

موضوع جلسه:

- بحث علم در زمان ظهور (جلسه نهم)

🌸 طبق سنت محوضت، هرقدر مرز حق و باطل روشن‌تر شود ظهور نزدیک‌تر شده است
🌸 حق محض در امام حق و شئونات زیبایش شکوفا میشود.  تمام خوبی ها و خیرات و نعمات و عدلها، ظهورات امام حق اند.
🌸 باطل محض در امام باطل و شئونات زشتش رسوا میشود. تمام بدی ها و شرارتها و نقمات و ظلمها، ظهورات امام باطل اند.
🌸 هرچه عالم به سمت روشن شدن مرز حق و باطل پیش برود، و حجّت بر مردم تماماً آشکار شود، آنگاه است که موعد ظهور حجّت تامّه‌ی الهی شده است، بطوری که هرکسی که آن صحنه‌ی ظهور را ببیند وجداناً بفهمد که حق محض کدام است و باطل محض کدام است. این همان سنّت تمییز و غربال و تمحیص (پاک شدن) و سنت محوضت (محض شدن) است.
🌸 ابراهیم کرخی از امام صادق (علیه السلام) روایت میکند که فردی از امام پرسید: «أَ لَمْ یَکُنْ عَلِیٌّ (علیه السلام) قَوِیّاً فِی دِینِ اللَّهِ عَزَّوَجَل ؟»، آیا علی (علیه السلام) در دین خداوند قویّ و نیرومند نبود؟، امام پاسخ فرمود: بلی قوی بود. سپس سؤال کننده میپرسد: «فَکَیْفَ ظَهَرَ عَلَیْهِ الْقَوْمُ وَ کَیْفَ لَمْ یَدْفَعْهُمْ وَ مَا یَمْنَعُهُ مِنْ ذَلِک؟‏» پس چطور قومش بر او غلبه کردند و و او دفعشان نکرد؟ چه چیزی باعث شد که مانع کارشان نشود؟، امام(علیه السلام) فرمودند: همانا آیه ای در قرآن کتاب خدا او را مانع شد، «آیَةٌ فِی کِتَابِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مَنَعَتْهُ» سائل پرسید: کدام آیه؟ حضرت فرمود: «قَوْلُهُ عَزَّ وَ جَلَّ : " لَوْ تَزَیَّلُوا لَعَذَّبْنَا الَّذِینَ کَفَرُوا مِنْهُمْ عَذاباً أَلِیماً " (فتح، 25) ، إِنَّهُ کَانَ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَدَائِعُ مُؤْمِنُونَ فِی أَصْلَابِ قَوْمٍ کَافِرِینَ وَ مُنَافِقِینَ فَلَمْ یَکُنْ عَلِیٌّ ع لِیَقْتُلَ الْآبَاءَ حَتَّى یَخْرُجَ الْوَدَائِعُ فَلَمَّا خَرَجَتِ الْوَدَائِعُ ظَهَرَ عَلَى مَنْ ظَهَرَ فَقَاتَلَهُ وَ کَذَلِکَ قَائِمُنَا أَهْلَ الْبَیْتِ لَنْ یَظْهَرَ أَبَداً حَتَّى تَظْهَرَ وَدَائِعُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَإِذَا ظَهَرَتْ ظَهَرَ عَلَى مَنْ یَظْهَرُ فَقَتَلَه‏»این سخن خدای تعالی مانع اقدام امیرالمؤمنین(علیه السلام) شد که میفرماید: «اگر گروه‏های مؤمنان و منکران از هم مجزا می‌بودند، آنگاه انکار ورزان را به عذابى دردناک مجازات می‌کردیم». زیرا براى خداى تعالى ودایعی از مؤمنین در اصلاب قوم کافر و منافق‏ وجود دارد،پس مولا على (علیه السّلام) هرگز به مبارزه و کشتن آباء آن نسل ایمانی اقدام نمیکرد، تا آن ودایع خارج شوند و چون آن ودایع خارج شدند بر آنها غلبه فرمود و با ایشان مبارزه کرد؛ و همینطور است قائم ما اهل البیت که ظهور نمى‏‌کند تا آنکه تمام ودایع خداى تعالى از نسل منکرین و منافقین خارج و ظاهر شوند، و چون آن ودایع ظاهر شدند بر آنان که لازم است غلبه مى‏‌کند و آنان را نابود مى‌‏سازد.
🌸 یکی از علتهای طول کشیدن فرج و موعد دوران ظهور برای همین «سنت تمییز و تمحیص و محوضت» است که آن ودائع مؤمنون باید ظاهر بشود، یعنی آن نسلهای مؤمنین که در اصلاب غیرمؤمنین (کافرین و منافقین) هستند باید به دنیا بیایند، و اگر عمل صالحی هم از غیرمؤمنی امکان ظهور داشته که در نجاتِ او اثرگذار باشد آن هم باید بیرون بریزد تا بتواند سرانجام ملحق به اهل ایمان بشود، و هیچ استعداد ایمانی ضایع نشود، و نهایتاً با سنت محوضت و تمحیص و تمییز و جداسازی بین اهل ایمان و اهل کفر ایجاد شود. و این سنت ها هم وقتی محقق میشود که مرز بین حق (سفیدی) و باطل (سیاهی) کاملا مبیّن و روشن و واضح و شفاف باشد، و هیچ اختلاط بین آنها و ناحیه خاکستری و سایه روشن نباشد که موجب شبهه و فریب خوردن مردم نشود. الان اکثر مردم عالم در این ناحیه‌ی خاکستری و سایه روشن است و حجّت برشان تمام نشده است. باید وقایعی با روشنگری بزرگ بوجود بیاید که تماماً مرزهای حق و باطل کاملا روشن شود حتی شده یک شبه در ادراک مردمان حق محض را از باطل محض کاملا قابل تشخیص و جدا کند.
  • محمد حسین صالحی شهرودی