جلسه 11 - باب1 : فصل2 : حدیث 14 - اصلاح یکباره امر ظهور حضرت در یک شب، و کند شدن گذران زمان بلحاظ وقوع حوادث و ادراکات بیشتر در ظرف زمان کمتر
يكشنبه, ۱۰ خرداد ۱۳۹۴، ۰۳:۱۷ ب.ظ
با سلام
لینک دانلود فایل صوتی جلسه 11 ، شنبه 9 خرداد 1394 (12.14 MB سرور پرسرعت)
در جلسه یازدهم از شرح روایات کتاب «الشموس المضیئه»، جناب استاد عابدینی (حفظه الله)، در ادامه شرح روایات فصل دوم، (با عبور از حدیث 13 به علت تکرار شدن مضامینش در جلسات قبل) به شرح حدیث چهاردهم پرداختند ، و شرحی بر اصلاح یکباره امر ظهور حضرت در یک شب بیان نمودند، و به کند شدن گذران زمان در زمان ظهور اشاره کردند که به لحاظ وقوع حوادث و ادراکات بیشتر در ظرف زمان کمتر خواهد بود.
و نیز بیان نمودند که این توسعه در زمان و سرعت وقایع بخاطر قابلیت تامّ مردم در زمان ظهور برای أخذ فاعلیّت توحیدی حضرت حجّت (علیه السلام) خواهد بود.
********
متن و ترجمه احادیث در این جلسه:
بسم الله الرحمن الرحیم
14- عَنْ عَبْدِ الْعَظِیمِ الْحَسَنِیِّ، قَالَ : «دَخَلْتُ عَلَی سَیِّدِی مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ [الجواد] (علیهما السّلام)، وَ أَنَا أُرِیدُ أَنْ أَسْأَلَهُ عَنِ الْقَائِمِ، أَ هُوَ الْمَهْدِیُّ أَوْ غَیْرُهُ؟
فَابْتَدَأَنِی، فَقَالَ (علیه السلام) :
«یَا أَبَا الْقَاسِمِ! إِنَّ الْقَائِمَ مِنَّا هُوَ الْمَهْدِیُّ، الَّذِی یَجِبُ أَنْ یُنْتَظَرَ فِی غَیْبَتِهِ، وَ یُطَاعَ فِی ظُهُورِهِ، وَ هُوَ الثَّالِثُ مِنْ وُلْدِی،
وَ الَّذِی بَعَثَ مُحَمَّداً بِالنُّبُوَّةِ، وَ خَصَّنَا بِالْإِمَامَةِ، إِنَّهُ لَوْ لَمْ یَبْقَ مِنَ الدُّنْیَا إِلَّا یَوْمٌ وَاحِدٌ، لَطَوَّلَ اللَّهُ ذَلِکَ الْیَوْمَ حَتَّی یَخْرُجَ فَیَمْلَأَ الْأَرْضَ قِسْطاً وَ عَدْلًا کَمَا مُلِئَتْ جَوْراً وَ ظُلْماً،
وَ إِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی یُصْلِحُ أَمْرَهُ فِی لَیْلَةٍ، کَمَا أَصْلَحَ أَمْرَ کَلِیمِهِ مُوسَی (علیه السّلام) لِیَقْتَبِسَ لِأَهْلِهِ نَاراً، فَرَجَعَ وَ هُوَ رَسُولُ نَبِیٍّ».
ثُمَّ قَالَ (علیه السلام) : «أَفْضَلُ أَعْمَالِ شِیعَتِنَا انْتِظَارُ الْفَرَجِ».
از عبد العظیم حسنی نقل شده است که گفت: «بر مولایم محمد بن علی علیهما السّلام (امام جواد) وارد شدم در حالی که قصدم این بود از ایشان در مورد قائم سؤال کنم و بپرسم که آیا او همان مهدی است یا غیر از مهدی کس دیگری امام قائم است؟
قبل از اینکه من لب به سخن باز کنم امام جواد خود خطاب به من فرمود:
«یا ابا القاسم! قائم ما همان مهدی است که باید در زمان غیبت منتظر او بود و پس از ظهور به فرمانش گردن نهاد، او سومین فرزند از نسل من است، به خدایی که محمد را به پیامبری برگزید و امامت را مخصوص ما اهل بیت قرار داد، اگر از دنیا حتّی جز یک روز باقی نمانده باشد خداوند آن روز را آنقدر طولانی خواهد کرد تا او ظهور کند و زمین مالامال از ستم را از عدل و داد پر نماید.
خداوند در یک شب کار او را درست خواهد کرد و اسباب فرجش را مهیا خواهد نمود، چنانکه موسی کلیم اللّه (علیه السّلام) برای گرفتن قطعهای آتش و گرم کردن خانوادهاش از آنها جدا شد امّا در حالی به سوی آنها برگشت که به پیامبری و نبوت رسیده بود -در حالی که گمان چنین تحوّل بزرگی را نداشت-.»
(اشاره به آیات 10 تا 13 سوره طه، و 7 تا 10 سوره نمل)
سپس امام (علیه السّلام) فرمود: «ارزشمندترین اعمال شیعیان ما انتظار فرج است.»
( بحار الأنوار، ج 51، ص 156، الرّوایة 1)
**********************
ضمناً چون بناست از جلسه بعدی در سال تحصیلی جدید (94-95) «فصل سوم» از باب اوّل را آغاز کنند، لذا متن ادامه روایات «فصل دوم» را اینجا ذکر میکنیم:
**********************
13- عَنِ الْهَرَوِیِّ قَالَ سَمِعْتُ دِعْبِلَ بْنَ عَلِیٍّ الْخُزَاعِیَّ یَقُولُ: أَنْشَدْتُ مَوْلَایَ عَلِیَّ بْنَ مُوسَی الرِّضَا (علیهما السلام) قَصِیدَتِیَ الَّتِی أَوَّلُهَا
مَدَارِسُ آیَاتٍ خَلَتْ مِنْ تِلَاوَةٍ وَ مَنْزِلُ وَحْیٍ مُقْفِرُ الْعَرَصَاتِ
فَلَمَّا انْتَهَیْتُ إِلَی قَوْلِی
خُرُوجُ إِمَامٍ لَا مَحَالَةَ خَارِجٌ یَقُومُ عَلَی اسْمِ اللَّهِ وَ الْبَرَکَاتِ
یُمَیِّزُ فِینَا کُلَّ حَقٍّ وَ بَاطِلٍ وَ یُجْزِی عَلَی النَّعْمَاءِ وَ النَّقِمَاتِ
بَکَی الرِّضَا (علیه السلام) بُکَاءً شَدِیداً ثُمَّ رَفَعَ رَأْسَهُ إِلَیَّ فَقَالَ لِی: «یَا خُزَاعِیُّ! نَطَقَ رُوحُ الْقُدُسِ عَلَی لِسَانِکَ بِهَذَیْنِ الْبَیْتَیْنِ فَهَلْ تَدْرِی مَنْ هَذَا الْإِمَامُ وَ مَتَی یَقُومُ؟»
فَقُلْتُ: «لَا یَا مَوْلَایَ إِلَّا أَنِّی سَمِعْتُ بِخُرُوجِ إِمَامٍ مِنْکُمْ یُطَهِّرُ الْأَرْضَ مِنَ الْفَسَادِ وَ یَمْلَؤُهَا عَدْلًا کَمَا مُلِئَتْ جَوْرا»
فَقَالَ: «یَا دِعْبِلُ! الْإِمَامُ بَعْدِی مُحَمَّدٌ ابْنِی، وَ بَعْدَ مُحَمَّدٍ ابْنُهُ عَلِیٌّ، وَ بَعْدَ عَلِیٍّ ابْنُهُ الْحَسَنُ، وَ بَعْدَ الْحَسَنِ ابْنُهُ الْحُجَّةُ الْقَائِمُ، الْمُنْتَظَرُ فِی غَیْبَتِهِ، الْمُطَاعُ فِی ظُهُورِهِ، لَوْ لَمْ یَبْقَ مِنَ الدُّنْیَا إِلَّا یَوْمٌ وَاحِدٌ، لَطَوَّلَ اللَّهُ ذَلِکَ الْیَوْمَ، حَتَّی یَخْرُجَ فَیَمْلَأَهَا عَدْلًا کَمَا مُلِئَتْ جَوْرا . . .»
از اباصلت هروی نقل شده است که گفت: شنیدم دعبل خزاعی میگوید:
قصیدهای سرودم و برای آقایم علی بن موسی الرضا علیه السّلام خواندم که بیت نخستین آن چنین است:
مدارس آیات خلت من تلاوة و منزل وحی مقفر العرصات
وقتی به اینجا رسیدم که:
خروج إمام لا محالة خارج یقوم علی اسم اللّه و البرکات
یمیّز فینا کلّ حقّ و باطل و یجزی علی النّعمآء و النّقمات
امام رضا علیه السّلام سخت گریست آنگاه سر مبارک خویش را بلند کرد و فرمود: «ای خزاعی ایندو بیت را روح القدس از زبان تو سروده است. آیا میدانی این امام کیست و چه وقت قیام خواهد کرد؟»
عرض کردم: «نه، مولای من، من فقط شنیدهام که از شما اهل بیت امامی ظهور خواهد کرد که زمین را از تباهی و آلودگی پاک میکند و آن را از عدل سرشار میکند.»
پس امام علیه السّلام فرمود: امام بعد از من فرزندم محمد، بعد از محمد فرزندش علی، پس از علی فرزندش حسن و بعد از او فرزندش حجت قائم است که در زمان غیبت، ظهورش را انتظار میکشند و وقتی ظاهر شد همهچیز و همه کس به فرمان اوست. اگر از دنیا حتّی جز یک روز باقی نمانده باشد خداوند آن روز را آنقدر طولانی خواهد کرد تا او ظهور کند و زمین مالامال از ستم را پر از عدل و داد نماید.» ...
(بحار الأنوار، ج 51، ص 154، الرّوایة 4)
**********************
15- عَنْ أَبِی هَاشِمٍ الْجَعْفَرِیِّ، قَالَ:
سَمِعْتُ أَبَا الْحَسَنِ صَاحِبَ الْعَسْکَرِ (علیه السّلام) یَقُولُ : «الْخَلَفُ مِنْ بَعْدِی ابْنِیَ الْحَسَنُ. فَکَیْفَ لَکُمْ بِالْخَلَفِ مِنْ بَعْدِ الْخَلَفِ؟»،
فَقُلْتُ: «وَ لِمَ؟ جَعَلَنِیَ اللَّهُ فِدَاکَ!»،
فَقَالَ (علیه السّلام) : « لِأَنَّکُمْ لَا تَرَوْنَ شَخْصَهُ، وَ لَا یَحِلُّ لَکُمْ ذِکْرُهُ بِاسْمِهِ»،
قُلْتُ: «فَکَیْفَ نَذْکُرُهُ؟»
قَالَ (علیه السّلام) : « قُولُوا : الْحُجَّةُ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ (صلّی اللّه علیه و اله) ».
ابو هاشم جعفری میگوید: از امام هادی علیه السّلام شنیدم که میفرمود: «جانشین من پسرم حسن است، با جانشین بعد از جانشین چه خواهید کرد؟
گفتم: «فدایت شوم چرا چنین سؤالی میفرمایید؟»
فرمود: «زیرا سیما و قامت او را نمیبینید و جایز نیست که او را با نامش یاد کنید.»
عرض کردم: «پس چطور از او یاد کنیم؟»
فرمود: «بگویید حجت آل محمد صلّی اللّه علیه و اله و سلّم».
(بحار الأنوار، ج 51، ص 158و159، الرّوایة 1 من الباب العاشر)
**********************
16- و عن محمّد بن عبد الجبّار قال: قلت لسیّدی الحسن بن علىّ علیهما السّلام:
«یابن رسول اللّه! جعلنی اللّه فداک! احبّ أن أعلم من الإمام و حجّة اللّه علی عباده من بعدک؟»
فقال علیه السّلام: «إنّ الإمام و حجّة اللّه من بعدی ابنی، سمىّ رسول اللّه صلّی اللّه علیه و اله و کنیّه، الذی هو خاتم حجج اللّه و آخر خلفائه.»
قال: [ظ: قلت:] «ممّن هو یابن رسول اللّه؟»
قال: «من ابنة ابن قیصر ملک الرّوم، إلّا أنّه سیولد، و یغیب عن النّاس غیبة طویلة، ثمّ یظهر ... »
از محمد بن عبد الجبار نقل شده که گفت: «به مولایم حسن بن علی علیهما السّلام (امام عسکری) عرض کردم: «یابن رسول اللّه، خداوند مرا بلاگردانت کند، دوست دارم بدانم بعد از شما امام و حجت خدا بر مردم کیست؟»
امام علیه السّلام فرمود:
«امام و حجت خدا بعد از من پسرم است، همنام و همکنیه پیامبر صلّی اللّه علیه و اله و سلّم، او آخرین حجت خدا و پایانبخش خلفای الهی است.»
عرض کردم: «یابن رسول اللّه، او از کدام زن متولد میشود؟»
فرمود: «از نوه قیصر پادشاه روم، امّا متولد میشود و برای مدتی طولانی از دیدگان مردم پنهان میماند، آنگاه ظهور مینماید ... »
( إثبات الهداة، ج 2، ص 569، الرّوایة 680)
**********************
17- ٍ عَنْ مُوسَی بْنِ جَعْفَرٍ الْبَغْدَادِیِّ، قَالَ :
سَمِعْتُ أَبَا مُحَمَّدٍ الْحَسَنَ بْنَ عَلِیٍّ (علیهما السّلام) یَقُولُ: «کَأَنِّی بِکُمْ وَ قَدِ اخْتَلَفْتُمْ بَعْدِی فِی الْخَلَفِ مِنِّی،
أَمَا إِنَّ الْمُقِرَّ بِالْأَئِمَّةِ بَعْدَ رَسُولِ اللَّهِ الْمُنْکِرَ لِوَلَدِی، کَمَنْ أَقَرَّ بِجَمِیعِ أَنْبِیَاءِ اللَّهِ وَ رُسُلِهِ ثُمَّ أَنْکَرَ نُبُوَّةَ مُحَمَّدٍ رَسُولِ اللَّهِ (صلّی اللّه علیه و اله)،
وَ الْمُنْکِرُ لِرَسُولِ اللَّهِ (صلّی اللّه علیه و اله) کَمَنْ أَنْکَرَ جَمِیعَ الْأَنْبِیَاءِ؛
لِأَنَّ طَاعَةَ آخِرِنَا کَطَاعَةِ أَوَّلِنَا، وَ الْمُنْکِرَ لآِخِرِنَا کَالْمُنْکِرِ لِأَوَّلِنَا.
أَمَا إِنَّ لِوَلَدِی غَیْبَةً یَرْتَابُ فِیهَا النَّاسُ، إِلَّا مَنْ عَصَمَهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ».
موسی بن جعفر بغدادی میگوید: از امام عسکری علیه السّلام شنیدم که میفرماید:
«گویی میبینم که در مورد جانشین من دچار اختلاف شده اید، پس بدانید که اگر کسی امامان بعد از پیامبر را قبول داشته باشد امّا فرزند مرا انکار کند مثل کسی است که تمام پیامبران الهی را قبول داشته باشد امّا پیامبری حضرت محمد صلّی اللّه علیه و اله را انکار کند،
و کسیکه حضرت محمد صلّی اللّه علیه و اله را انکار کند مثل کسی است که تمام پیامبران را انکار کرده است،
زیرا گردن نهادن به آخرین فرد ما مثل فرمانبرداری از اولین ماست و منکر آخرین فرد ما همچون منکر اولین ماست.
توجه داشته باشید که فرزندم غیبتی خواهد داشت که عموم مردم غیر از آنهایی که خداوند از لغزش حفظشان کند به شک و تردید خواهند افتاد.»
( بحار الأنوار، ج 51، ص 160، الرّوایة 6)
**********************
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته
