جلسه ۶۷- علم در زمان ظهور۱۰- ملک عظیم امامت در اطاعت تام شیعیان و معرفت عمیقشان نسبت به امام زمان در دوران ظهور - ملک عظیم یعنی حرکت بسوی کمالات با سرعت نوری امام
چهارشنبه, ۱۵ آذر ۱۳۹۶، ۰۵:۰۴ ب.ظ
با سلام
🌻ولادت مسرت بخش نگینِ عالمِ هستی سیدنا رسول الله (صلّ الله علیه و آله) و سلاله اطهرشان امام صادق(علیه السلام) برشما عاشقان مبارک🌻
(چهارشنبه ۱۷ ربیع الأول ۱۴۳۹ق - ۱۵ آذر ۹۶)
لینک دانلود فایل صوتی جلسه ۶۷، سه شنبه ۱۴ آذر ۱۳۹۶ (28 MB صوت با کیفیت wma -صندوق بیان)
(سه شنبه ۱۶ ربیع الاول ۱۴۳۹ق)
لینک کمکی (38.68 MB صوت با کیفیت mp3 -سرور ابری پرشین گیگ)
موضوع جلسه:
- بحث علم در زمان ظهور (جلسه دهم)
🌸 «مُلکِ عظیمِ امامت» در اطاعت تام شیعیان و معرفت عمیقشان نسبت به امام در دوران ظهور🌸 ملک عظیم یعنی حرکت بسوی کمالات با سرعت نوری امام
🌸 خداوند در آیه ۵۴ سوره نساء میفرماید : «أَمْ یَحْسُدُونَ النَّاسَ عَلى ما آتاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ فَقَدْ آتَیْنا آلَ إِبْراهیمَ الْکِتابَ وَ الْحِکْمَةَ وَ آتَیْناهُمْ مُلْکاً عَظیما»، بلکه آنان (یهود) به مردم [که در حقیقتْ پیامبر و اهل بیت اویند] به خاطر آنچه خدا از فضلش به آنان عطا کرده، حسد مى‌ورزند. تحقیقاً ما به این خاندان ابراهیم «کتاب و حکمت» دادیم، و همانا به آنان مُلک عظیم (فرمانروایى بزرگ) عطا کردیم.
🌸 امام باقر (علیه السلام) در مورد این حقیقت «ملک عظیم» میفرمایند: «فِی قَوْلِ اللَّهِ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى فَقَدْ آتَیْنا آلَ إِبْراهِیمَ الْکِتابَ وَ الْحِکْمَةَ وَ آتَیْناهُمْ مُلْکاً عَظِیماً فَجَعَلْنَا مِنْهُمُ الرُّسُلَ وَ الْأَنْبِیَاءَ وَ الْأَئِمَّةَ فَکَیْفَ یُقِرُّونَ فِی آلِ إِبْرَاهِیمَ وَ یُنْکِرُونَ فِی آلِ مُحَمَّدٍ ص قُلْتُ فَمَا مَعْنَى قَوْلِهِ وَ آتَیْناهُمْ مُلْکاً عَظِیماً قَالَ الْمُلْکُ الْعَظِیمُ أَنْ جَعَلَ فِیهِمْ أَئِمَّةً مَنْ أَطَاعَهُمْ أَطَاعَ اللَّهَ وَ مَنْ عَصَاهُمْ عَصَى اللَّهَ فَهُوَ الْمُلْکُ الْعَظِیمُ.» ، درباره قول خداى تبارک و تعالى «ما بآل ابراهیم کتاب و حکمت و ملک بزرگ دادیم» فرمود: خدا پیغمبران و رسولان و امامان را از آل ابراهیم قرار داد، پس چگونه این مردم نسبت بآل ابراهیم (علیه السلام) این مقام را معترف‌اند ولى در باره آل محمد (صلّى اللَّه علیه و آله) انکار میورزند. - (راوی: ) عرض کردم «و بایشان ملک عظیم دادیم» چیست؟ امام فرمود: ملک عظیم اینست که در آن خانواده امامان معصوم را قرار داد، که هر که اطاعت آنها کند اطاعت خدا کرده، و هر که نافرمانى آنها کند نافرمانى خدا کرده است، این است ملک عظیم.
🌸 امام باقر (علیه السلام) در مورد این حقیقت «ملک عظیم» میفرمایند: «فِی قَوْلِ اللَّهِ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى فَقَدْ آتَیْنا آلَ إِبْراهِیمَ الْکِتابَ وَ الْحِکْمَةَ وَ آتَیْناهُمْ مُلْکاً عَظِیماً فَجَعَلْنَا مِنْهُمُ الرُّسُلَ وَ الْأَنْبِیَاءَ وَ الْأَئِمَّةَ فَکَیْفَ یُقِرُّونَ فِی آلِ إِبْرَاهِیمَ وَ یُنْکِرُونَ فِی آلِ مُحَمَّدٍ ص قُلْتُ فَمَا مَعْنَى قَوْلِهِ وَ آتَیْناهُمْ مُلْکاً عَظِیماً قَالَ الْمُلْکُ الْعَظِیمُ أَنْ جَعَلَ فِیهِمْ أَئِمَّةً مَنْ أَطَاعَهُمْ أَطَاعَ اللَّهَ وَ مَنْ عَصَاهُمْ عَصَى اللَّهَ فَهُوَ الْمُلْکُ الْعَظِیمُ.» ، درباره قول خداى تبارک و تعالى «ما بآل ابراهیم کتاب و حکمت و ملک بزرگ دادیم» فرمود: خدا پیغمبران و رسولان و امامان را از آل ابراهیم قرار داد، پس چگونه این مردم نسبت بآل ابراهیم (علیه السلام) این مقام را معترف‌اند ولى در باره آل محمد (صلّى اللَّه علیه و آله) انکار میورزند. - (راوی: ) عرض کردم «و بایشان ملک عظیم دادیم» چیست؟ امام فرمود: ملک عظیم اینست که در آن خانواده امامان معصوم را قرار داد، که هر که اطاعت آنها کند اطاعت خدا کرده، و هر که نافرمانى آنها کند نافرمانى خدا کرده است، این است ملک عظیم.
🌸 همچنین در جای دیگر میفرمایند: «ذِرْوَةُ الْأَمْرِ وَ سَنَامُهُ وَ مِفْتَاحُهُ وَ بَابُ الْأَشْیَاءِ وَ رِضَا الرَّحْمَنِ الطَّاعَةُ لِلْإِمَامِ بَعْدَ مَعْرِفَتِهِ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ یَقُولُ : "مَنْ یُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطاعَ اللَّهَ وَ مَنْ تَوَلَّى فَما أَرْسَلْناکَ عَلَیْهِمْ حَفِیظاً " (النساء، 80) »، قلّه ی عالم امر و بلندی و کلیدش و باب در همه ی اشیاء و خرسندى خداى رحمان تبارک و تعالى همانا «اطاعت امامست بعد از معرفت به او»، سپس فرمود: خداى تبارک و تعالى میفرماید: «هر که اطاعت پیغمبر نماید، اطاعت خدا کرده و هر که رو گرداند (او را رها کن، زیرا) ما ترا نگهبان او نفرستاده ایم».
🌸 ملک عظیم، طاعت واجب خلق نسبت به امام است. سلطنت ملکوتیِ امام بر تمام اشیاء است که او علم و قدرت تصرّف بر اشیاء را دارد که «بَابُ الْأَشْیَاء» است. تمام خلقت الهی با شوق و حرکت حبی بسوی نور امام در حرکتند، و در انسان ها هم اهل ایمان چنین حرکت حبی و طاقت شوقی را بسوی امام دارند، که خود را در اطاعت امام معنا میکنند، و موظّفند با مودّت به اطاعت امام درآیند و تحت ولایت الهیِ او قرار گیرند. بندگانِ ایشان از حیث اطاعتشان نسبت به امامان اند. لذا امام رضا (علیه السلام) فرمودند : «النَّاسُ عَبِیدٌ لَنَا فِی الطَّاعَةِ مَوَالٍ لَنَا فِی الدِّین»، مردم بنده ما هستند در اینکه اطاعت ما بر آنها واجبست و در اطاعت فرمانبر مایند و در دین پیرو ما هستند.
🌸 ملک عظیم، طاعت واجب خلق نسبت به امام است. سلطنت ملکوتیِ امام بر تمام اشیاء است که او علم و قدرت تصرّف بر اشیاء را دارد که «بَابُ الْأَشْیَاء» است. تمام خلقت الهی با شوق و حرکت حبی بسوی نور امام در حرکتند، و در انسان ها هم اهل ایمان چنین حرکت حبی و طاقت شوقی را بسوی امام دارند، که خود را در اطاعت امام معنا میکنند، و موظّفند با مودّت به اطاعت امام درآیند و تحت ولایت الهیِ او قرار گیرند. بندگانِ ایشان از حیث اطاعتشان نسبت به امامان اند. لذا امام رضا (علیه السلام) فرمودند : «النَّاسُ عَبِیدٌ لَنَا فِی الطَّاعَةِ مَوَالٍ لَنَا فِی الدِّین»، مردم بنده ما هستند در اینکه اطاعت ما بر آنها واجبست و در اطاعت فرمانبر مایند و در دین پیرو ما هستند.
🌸 ملک عظیم، یعنی ظهور حکمرانیِ امام در تار و پود شیعیان، که اطاعتِ محضِ او میشوند، و هرچه در دوران ظهور در شیعیان می یابیم، همه‌ی اراده‌ها ظهورِ اراده و امر امام است. لذا هرکسی در هرجای عالم که هست، تماماً در خودش و محیط و اطرافیانش با ظهور اراده ها و افعال و صفات امام محشور است، که همه به مراتب فنای فعلی و صفتی و ذاتی در نور امام می یابند. دوران ظهور، یعنی دورانی که هرچه هست «ظهورِ نورِ امام» است.
🌸 دوران ظهور میشود «نظام احسن تشریعی» ، که انسان ها در حیطه اختیار و تشریع وجودشان در نظام تشریع، همه تسلیم محض و طاعت محض نسبت به امام میشوند در افعال و صفات و ذاتشان. و این طاعتِ محضِ تشریعی هم به پشتوانه‌ی مراتبِ معرفتِ شیعیان به مراتبِ وجودیِ امام است.
🌸 در دوران ظهور که «مُلک عظیم» ظهور تام می یابد، دیگر هیچ استعدادی در آن دوران ضایع نمیشود، و دیگر هیچ اصطکاک در برابر حرکت سلوکی انسان از جانب موانع شیطانی نیست. سرعتِ سیر و سلوک انسانها بسوی خدا، بسته به مراتبشان در طاعتِ محض نسبت به امام، مطابق سرعتِ نوریِ امام (علیه السلام) است. اگر امروز هم ما طالب آن موطن باشیم و شدّت شوق به تحققش داشته باشیم و توجه به مقام نوری امام بیابیم، آنگاه به فرج شخصی در امروز هم امکان ظهور تامّ آن «مُلک عظیم» در حرکت به سرعت امام وجود دارد.
🌸 دوران ظهور با ظهور تامّه‌ی «مُلک عظیمِ امامت»، تمامِ عالم ارض و خاک و افلاک، همه تحت نفوذِ نورانیّتِ امام روشن میشوند، و نفوس انسان ها و موجودات ارضی، تماماً به نورِ عظیمِ امام به مراتب تجرّدی و روحانی وارد میشوند. جسم و ارضِ عالم، تَرَوحُن پیدا میکند به آن مرتبه‌ی عظیمِ روحِ محمّدیّه، که روح جاری در تمامِ عالمِ وجود است. خاک است که نورانی و مجرّد و متعالی میشود، به اشراق نور امام در عالم هستی، که قرآن میفرماید: «أَشْرَقَتِ الْأَرْضُ بِنُورِ رَبِّها (الزمر، 69)»، و در زیارت جامعه کبیره میخوانیم: «وَ أَشْرَقَتِ الْأَرْضُ بِنُورِکُم» و در روایت داریم که «أَشْرَقَتِ الْأَرْضُ بِنُورِ رَبِّها (الزمر، 69)، قَالَ الصادق (علیه السلام) : رَبُّ الْأَرْضِ یُعْنَى إِمَامُ الْأَرْض، إِذاً یَسْتَغْنِی النَّاسُ عَنْ ضَوْءِ الشَّمْسِ وَ نُورِ الْقَمَرِ وَ یَجْتَزُونَ بِنُورِ الْإِمَام»، [زمین به نور ربّش روشن و نورانی میشود، نور ربّ زمین، یعنی نورِ امام و حجّت الهی بر زمین، همه میابند که شمس و قمر تابش ندارد و از آنها بی نیاز اند، بلکه تابش تماماً از «نور امام» است و همه به او محتاجند. امام به «نور الهی» حرکت میکند و بقیه به «نور امام» حرکت میکنند. «نور امام» جلوی مأمومینش را نیز روشن میکند،و سرعتِ آنها هم به‌اندازه سرعتِ نوریِ امام میشود].
🌸 دوران ظهور با ظهور تامّه‌ی «مُلک عظیمِ امامت»، تمامِ عالم ارض و خاک و افلاک، همه تحت نفوذِ نورانیّتِ امام روشن میشوند، و نفوس انسان ها و موجودات ارضی، تماماً به نورِ عظیمِ امام به مراتب تجرّدی و روحانی وارد میشوند. جسم و ارضِ عالم، تَرَوحُن پیدا میکند به آن مرتبه‌ی عظیمِ روحِ محمّدیّه، که روح جاری در تمامِ عالمِ وجود است. خاک است که نورانی و مجرّد و متعالی میشود، به اشراق نور امام در عالم هستی، که قرآن میفرماید: «أَشْرَقَتِ الْأَرْضُ بِنُورِ رَبِّها (الزمر، 69)»، و در زیارت جامعه کبیره میخوانیم: «وَ أَشْرَقَتِ الْأَرْضُ بِنُورِکُم» و در روایت داریم که «أَشْرَقَتِ الْأَرْضُ بِنُورِ رَبِّها (الزمر، 69)، قَالَ الصادق (علیه السلام) : رَبُّ الْأَرْضِ یُعْنَى إِمَامُ الْأَرْض، إِذاً یَسْتَغْنِی النَّاسُ عَنْ ضَوْءِ الشَّمْسِ وَ نُورِ الْقَمَرِ وَ یَجْتَزُونَ بِنُورِ الْإِمَام»، [زمین به نور ربّش روشن و نورانی میشود، نور ربّ زمین، یعنی نورِ امام و حجّت الهی بر زمین، همه میابند که شمس و قمر تابش ندارد و از آنها بی نیاز اند، بلکه تابش تماماً از «نور امام» است و همه به او محتاجند. امام به «نور الهی» حرکت میکند و بقیه به «نور امام» حرکت میکنند. «نور امام» جلوی مأمومینش را نیز روشن میکند،و سرعتِ آنها هم به‌اندازه سرعتِ نوریِ امام میشود].
